اختلاف تحصیلی به معنای تفاوت دو اندیشه
میزان تحصیلات در ازدواج در واقعه نشان دهنده سطح درک و فهم فرد از زندگی و طرز تفکر وی است. هنگامی که مردی برای ازدواج اقدام می کند و به خواستگاری می رود می تواند یکی از احتمالات زیر پدید آید:
اختلاف تحصیلی در ازدواج : تفاوت در درک یا مدرک؟!
ملاک های ازدواج برای هر فرد از اولویت و ترتیب خاصی برخوردار است.
عده ای ملاک های بیرونی مانند تناسب و زیبایی ظاهری یا کفایت و قدرت اقتصادی را ارجح می دانند عده ای دیگر نیز بعد درونی یعنی درک و تفاهم اخلاقی را مهم ترین معیار ازدواج خود عنوان می کنند.
در حال حاضر با توجه به همه گیری تحصیلات دانشگاهی، مدرک تحصیلی نیز به عنوان یک ملاک مهم مطرح می شود.
اینکه اختلاف تحصیلی در لیست معیارهای ازدواج تان اهمیت داشته باشد یا نه به دیدگاه تان در همسر گزینی برمی گردد.
ممکن است زن و شوهری را ببینید که از لحاظ به هم شبیه هستند و انگار برای یکدیگر ساخته شده اند و یا زن و مردی را ببینید که به نظر می رسد از هر نوع تناسب و تشابهی به دورند.
دو نظریه رقیب در حیطه معیارهای همسرگزینی وجود دارد:
دیدگاه همسر همسن
افرادی که در ازدواج به همسان همسری اعتقاد دارند، به دنبال فردی هستند که ویژگی های همسانی با آن ها داشته باشد.
آن ها تفاهم و رضایت را در شباهت می بینند چرا که معتقدند هرچه تجارب و ویژگی های مشترک بین شان بیشتر باشد، بهتر می توانند احساسات و دنیای درونی یکدیگر را درک کنند.
تحقیقات نشان داده که معمولا خانم ها درمورد تحصیلات و شخصیت، همسان همسری و در خصوص جایگاه و منزلت شغلی ناهمسان همسری و برتری مرد را ایده آل می دانند.
دیدگاه ناهمسان همسری
بر این اساس افراد به دنبال ازدواج با فردی هستند که دارای صفات و ویژگی های نقطه مقابل شان ( مکمل ) باشد.
مثلا افرادی که شخصیت مطیع گونه ای دارند مجذوب فردی می شوند که از نظر شخصیتی مستقل و مقتدر است.
اختلاف تحصیلی و سن بالای ازدواج
در حال حاضر که جامعه به سمت مدرک گرایی به پیش می رود، سطح تحصلات به یکی از معیارهای اساسی ازدواج تبدیل شده است.
این اتفاق به دو طریق باعث بالا رفتن سن ازدواج در جامعه شده :
- افراد به دلیل تحصیلات ازدواج شان را به تاخیر می اندازند و به بعد از فارغ التحصلی موکول می کنند.
- افراد تحصیل کرده به دنبال ازدواج با فردی هم پایه تحصیلی خود، بسیاری از موقعیت های دیگر ازدواج را رد می کنند.
در ازدواج یکی از احتمالات زیر پیش می آید:
- مرد و زن هر دو از تحصیلات یکسانی برخوردار هستند. هر دو بی سواد یا دارای سطح تحصیلی پایین و یا هر دو دارای تحصیلات عالیه هستند.
- مرد از سطح تحصیلات بالاتری برخوردار است. به عنوان مثال مرد لیسانسه و زن دیپلمه است و یا مرد فوق لیسانس و زن فوق دیپلم دارد. (حالتی که در جامعه پذیرش بیشتری دارد)
- زن دارای تحصیلات عالیه و مرد از سطح تحصیلات پایین تری برخوردار است. به عنوان مثال زن دارای لیسانس و مرد دیپلمه است. ( حالتی که امروزه به سمت آن پیش می رویم )
تفاوت نگرش درباره تفاوت تحصیلات را جدی بگیرید
در حقیقت هیچ قانون یا معیار خاصی که بتوان با آن حد و مرزی برای ازدواج موفق و اختلاف معیارها ( از نظر تحصیلی و..) بنا نمود، وجود ندارد.
اینکه بگویم صرف وجود اختلاف تحصیلی به شکست در ازدواج منتهی می شود،درست نیست. این موضوع تا حد زیادی به نگرش هر دو فرد بستگی دارد.
بنابراین بهتر است موارد زیر را در نظر بگیریم:
دلیل ترک تحصیل شخص مقابل مان چیست؟
- آیا علاقه ای به ادامه تحصیل ندارد یا برحسب شرایط مجبور به ترک تحصیل شده و در آینده با حمایت مان اشتیاق و توان ادامه تحصیل را خواهد داشت؟
البته این موضوع را در نظر بگیرید که در ازدواج باید از رویای تغییر دادن ویژگی ها و شخصیت فرد مقابل تان دست بردارید.
- من به عنوان فردی با تحصیلات بالاتر چه نگرش و احساسی به ازدواج با فردی که از تحصیلات کمتری برخوردار است دارم؟
آیا احساس می کنم در حق من اجحاف شده، حیف شدم، من خیلی برتر و سرترم، با معرفی همسرم احساس خجالت دارم؟
یا اینکه نگرش منفی به تحصیلات پایین تر همسرم ندارم، احساس می کنم همسرم از نظر درک و زبان مشترک خیلی به من نزدیک است و این برایم مهم تر از مدرک تحصیلی او است.
من یا همسرم به عنوان فردی با تحصیلات پایین تر چه نگرشی به این ازدواج داریم؟
از اینکه از نظر تحصیلی در حد همسرم نیستم احساس کهتری و خجالت یا حسادت دارم؟ اعتماد به نفسم را از دست می دهم؟
و یا اینکه با افتخار و گشودگی کامل این اختلاف را می پذیرم و بدون نگرانی مشتاق و شاهد پیشرفت بیش از پیش همسرم خواهم بود؟
مرد و زن هردو دارای تحصیلات عالیه یکسان باشند و یا مرد تحصیلات عالیه داشته و خانم از تحصیلات پایین تری برخوردار باشد و یا اینکه مرد بسیار باسواد بوده و خانم بی سواد می باشد و در بدترین شرایط ممکن خانم باسواد بوده و مرد از تحصیلات کمی برخوردار است.
هرکدام از موارد بالا مقولات مربوط به خود را دارد اما مواردی که در آن سطح تحصیلاتی داری اختلاف فاحش بوده و حتی موردی که خانم دارای تحصیلات بالاتری می باشد همواره مشکلات حادی را ایجاد می کند.
احتمال ازدواج موفق در دختران تحصیل کرده بالاتر است؟
بله بر اساس تحقیقات بین المللی دختران تحصیل کرده، بهتر می توانند مشکلات و چالش های زندگی خود را حل کنند و عاقلانه تر به موضوعات نگاه می کنند.
البته برخی عقیده دارند زنانی که تحصیلات کمتری دارند باهوش تر هستند و تظاهر به فهمیدن نمی کنند. آن ها خود واقعیشان را نشان می دهند و توقعات کمی دارند. البته گاهی ممکن است نسبت زنان دیگر احساس حقارت داشته باشند.
تفاوت تحصیلی در ازدواج
تفاوت تحصیلی به معنای تفاوت در فکر، اندیشه، راه و روش و شیوه زندگی است. فردی که دارای تحصیلات می باشد در واقع طرز فکری بهتر و بازتر دارد و در مقابل مشکلات بهترین عملکرد را دارد.
فرد تحصیلکرده به ویژه در ایران دارای شخصیت والاتری می باشد و همین موضوع باعث می شود اگر زمانی سطح تحصیلات بسیار متفاوت باشد، فرد تحصیلکرده همین موضوع را اهرمی برای فشار بر فرد مقابل بگذارد کماینکه فرد تحصیل کرده خانم باشد!
مشکلاتی از قبیل درک پایین، اشتراکات کم و این تفکر که نان آور خانه فرد تحصیل کرده است همواره مشکلاتی را برای این زوجین در بر دارد. بنا براین بهتر است برای ازدواج فردی را انتخاب کنیم که از همه نظر در شرایط ما باشد، کافیست که یک لحظه فکز کنید زندگی دو فرد تحصیلکرده تا چه حد می تواند شیرین و لذت بخش باشد!
انتخاب درست همسر
پس بهترین راه برای جلوگیری از اینچنین مشکلاتی انتخاب درست همسر می باشد که این امر با یک مشاوره دقیق حتی در زمینه تحصیلات محقق می شود اما اگر زمانی ازدواجی را داشته اید که اختلاف تحصیلات شما بسیار زیاد است، این مسئله را بپذیرید زیرا انتخاب شما می باشد پس سعی کنید با رفتاری که دارید این مسئله را نادیده گرفته و برای خوشبختی تلاش نمایید
برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت مشاوره ازدواج رجوع کنید
منبع:مشاوره-ازواج.com
منابع:
کتاب روش های مشاوره ازدواج، دکتر یاسر دادخواه، ۱۳۹۷٫
بررسی تجربی دو نظریه رقیب همسرگزینی در ایران، سیدضیاء هاشمی، مجید فوالدیان، زینب فاطمی امین،۱۳۹۳٫
بررسی همسان همسری در بین زوجین تهرانی و تاثیر آن بر رضایت مندی از زندگی زناشویی، عذرا آزادیان، سروش فتحی، ۱۳۹۵٫
آموزش پیش از ازدواج، مهدی میر محمد صادقی،۱۳۸۴٫
سوالات متداول
۱ - آیا لزوما اختلاف تحصیلی در ازدواج به شکست یا نارضایتی دو طرف ختم می شود؟
تحقیقات مختلف نشان داده افرادی که از تحصیلات یکسانی برخوردارند زبان مشترک و درک بهتری در تعامل با یکدیگر داشته و از نظر تجربیات درونی و ویژگی های شخصیتی شباهت و رضایت بیشتری دارند. اما این موضوع لزوما به معنای درک نشدن یا شکست روابط در افرادی که از نظر تحصیلی با یکدیگر متفاوتند نیست. بررسی نگرش زن و مرد اختلاف تحصیلی، میزان درک هر دو از مسائل و زندگی، و همچنین میزان تفاهم در سایر ملاک های مهم ازدواج، از جمله موارد تاثیرگذار است که باید به آن توجه شود.
۲ - چگونه متوجه شویم که علارغم سطح تحصیلی مشابه ، از هم فکری و تفاهم لازم با یکدیگر برخورداریم؟
قطعا کمک گرفتن از یک متخصص در حوزه مشاوره ازدواج بهترین گزینه برای شناخت بیشتر میزان تفاهم و درک تان از زندگی است. روانشناسان و مشاوران ازدواج با توجه به تحصیلات تخصصی و تجربیاتی که دارند در تصمیم گیری و شناخت بهتر به شما کمک می کنند اما در نهایت این شما هستید که با درایت و دوراندیشی باید برای زندگی خود تصمیم بگیرید.
۳ - درصورت تفاوت سطح تحصیلی با همسر، در زندگی مشترک رعایت چه نکاتی کمک کننده است؟
صحبت های کردن زیاد تخصصی از رشته و حیطه تخصصی خود در خانه، پند و نصیحت کردن زیاد، و تصمیم گیری های یک طرفه از شما چهره ای مغرور، خود بزرگ بین و خسته کننده می سازد. بنابراین مراقب باشید ( بخصوص خانم ها ) که اقتدار همسرتان زیر سوال نرود و به او احساس کهتری ندهید.
من دختر ۲۱ ساله هستم که خواستگار زیاد دارم همشون هم خوبن البته از نظر سطح تحصیلات و مالی و موقعیت اجتماعی ولی ۴ ساله ۱ خواستگار از فامیل دارم که تهران نیستند و خیلی ابراز علاقه میکنه و با اینکه بارها جواب منفی شنیده ولی بازم نا امید نشده ولی من مرددم چون از نظر مالی خوبند ولی خودش کار آزاد دوست داره که من خوشم نمیاد و دیگه اینکه با ه=به تحصیلات اهمیت میدیم ولی اونا نه و فقط به خاطر من پیام نور ثبت نام کرده که بهانه را از من بگیره ولی چیزی مطمئنیم اینه که از ته دل دوستم داره حالا با این تفاوت ها نمیدونم باید چیکار کنم ؟
با سلام .اگر منظور از تفاوت ها تفاوت تحصیلاتی و اهمیت به درس است باید دید اولویت شما چیست ؟ شما چه چیزی مد نظر دارید ؟و چقدر به این مساله اهمیت می دهید در حالتی که سایر شرایط برای شما مطلوب نیست .و به چشم شما نمی اید مثل اخلاق و رفتار این فرد علاقه ای که دارد و یا شرایط خانوادگی و ..اگر بعدا در زندگی دست به مقایسه بزنید و فکر کنید اشتباه بوده که به چنین فردی پاسخ مثبت دادید و بقیه خواستگارها شرایط تحصیلی بهتری دارند خوب این شما را هم ناامید خواهد کرد.و موجب ازار شما می شود .و طرف مقابل هم اذیت می شود .پس توجه داشته باشید .که در زندگی باید به خواست ها و انتظارات معقول خود و طرف مقابل توجه کنید و واقه بینانه نه ارمان گرا به زندگی نگاه کنید .امید وارم خوشبخت باشید .
با سلام .به نظر شما سطح تحصیلات تو ازدواج خیلی اهمیت داره؟ اگه مثلا یه دختر خانمی کارشناسی ارشد خونده باشه و پسره فوق دیپلم و از هر لحاظ دیگه همو قبول داشته باشن حتی خانوادهاشونم در یک سطح باشن درسته که با هم ازدواج کنن؟ آیا ملاک مهمیه؟
با سلام اگر همه شرایط مناسب است و سطح خانواده هم مشابه هستند باید بدانید که صرف تحصیلات مشکل ایجاد نمی شو چون تحصیلات قرارا ست افراد را نسبت به دیگران در شرایط درک و شعور بالاتری قرار دهد ولی متاسفانه این اتفاق همیشه نمی افتد و چه بسا افرا ی با تحصیلات پایبن موفق تر هستند .ضمن اینکه باید بدانید که ممکنه اختلاف تحصیلات در داشتن زبان مشترک و تفاهم اهداف مساله ساز شود که خوب وقتی زمان بگذارید با فردی صحبت شود از ملاک هایش مطلع شوید متوجه تفاهم و شباهت خواهید شد .پس اگر فکر می کنید ایشون رو قبول دارید ملاک های شما را براورده می کنند صرف تحصیلات پاسخ رد ندهید چه بسا که شما با ابجاد انگیزه بتوانید برای ادامه تحصیلات ایشون رو قانع کنید .راجب همه این مسائل صحبت شود که بعدا مشکلی ایجاد نشود .در عین حال امیدوارم خوشبخت باشید
سلام من دختری ۳۶ ساله هستم و فوق لیسانس و دبیر رسمی آموزش و پرورش هستم خواستگارهای زیادی داشتم حتی فردی با مدرک فوق لیسانس اما معتاد! در حال حاضر خواستگاری ۳۹ ساله و دیپلم دارم که دارای کارگاه چوب و رنگ مبلمان هستند و کاری هستند از نظر قیافه خیلی به دلم نیست ما یک بار در حد ۱۰ دقیقه صحبت کردیم نمی دونم با اینکه قیافش خیلی به دلم نیست به این جلسات ادامه بدم یا نه ؟ لطفا سریع پاسخ بدید
با سلام اگر واقعا پذیرشی نسبت به ایشون ندارید بهتر است ادامه ندهید .چون ظاهر در رضایت زناشویی اهمیت ویژه ای دارد .بحث مدرک و ..بستگی به نظر خودتون داره د درک و شعور طرف مقابل چون هیچ وقت تحصیلات برای فردی درک و شعور رو به ارمغان نخواهد اورد .ولی در مورد به دل نشستن ظاهر مساله حیاتی است .اگر واقعا نمی توانید کنار بیایید و یا در شحبت اولیه هدم تمایل منجر به ده دقیقه صحبت شده بهتر است ادامه ندهید .موفق باشید
دختری ۲۷ ساله هستم و دارای مدرک فوق لیسانس که از چند سال پیش بیشتر خواستگارهایم را به علت اختلاف تحصیلی رد کرده ام. تقریبا دو سال خواستگار جدی ای نداشتم که حالا خواستگاری پیدا شده است که بازم هم سطح سواد اندکی دارد و در سطح ابتدائی است و شغل آزاد و وضع مالی خوبی دارد و از لحاظ خانودادگی به هم نزدیکیم دراولین جلسه خواستگاری نتوانستم بهتر بشناسمش و معنی برخی از کلماتی که بکار می بردم را گویی نمی فهمید! ولی ظاهر خوبی داشت و تقریبا به دلم نشست. اکنون سوال من این است که با این اوضاع آیا به آشنایی بیشتر ادامه بدهم؟ لازم بذکر است پدر و مادرم به شدت راضی به این وصلت هستند و به اختلاف تحصیلی هیچ اهمیتی نمی دهند…
با سلام دوست عزیز اختلاف تحصیلات می تواند موثر باشد حداقل در درک شرایط یکدیگر و داشتن زبان مشترک .ولی دلیل نمی شود که اگر فردی تحصیل کرده نبود نتواند خود را به روز کند و درک داشته باشنداین در صحبت ها مشخص می شود .اگر ظاهر ایشون به دل شما نشسته و تمایل به ادامه دارید خب ادامه بدهید ولی اگر احساس کردید دنیای متفاوتی دارید دغدغه ها فرق دارد و زبا ن مشترکی ندارید با وجود همه مزایا اصلا ادامه ندهید .چون بعد ا در زندگی توقعات و انتظارات که فرق کند و مقایسه های احتمالی که برای افراد پیش می اید دردسر ساز می شود .شاید اون موقع راه برگشتی وجود نداشته باشد متوجه هستم که شاید به دلیل شرایط خواستگارانی که بودند و شاید نداشتن خواستگارجدی در شرایط فعلی فکر کنید این فرد مناسب است ولی بهتره عقلی تصمیم بگیرید و همه جوانب را در نظر داشته باشید که بعدا به مشکل نخورید امیدوارم خوشبخت باشید
بسیار ممنون و تشکر از راهنمایی تان.
موفق باشید
سلام من ۳۰ سالمه و خواستگاری دارم که ۳۱ سالشه موقعیت شغلیش متوسطه آدم مذهبی هم هست ولی من هیچ حسی نسبت بهش ندارم.یعنی از ظاهرش خیلی خوشم نمیاد .مدرک تحصیلیش دیپلمه من لیسانس دارم.با توجه به شرایط و سنم نیدونم باید چیکار کنم میشه کمکم کنید.
با سلام اگر واقعا هیچ حسی ندارید خوشتون نیومده و حتی تحصیلات ایشون رو هم قبول ندارید بهتر بدونید نباید ریسک کنید و اشتباه تصمیم بگیرید به هر حال اینکه در درجه اول فرد رو بپسندید مساله مهمیه که باید توجه داشته باشید .ازدوا ج از سر تنهایی و ا بالا رفتن سن وهمین طور یک بار و به اجبار شرایط صحیح نیست و ممکنه با مشکلاتی مواجه بشوید که بعدا به مشکل بربخوردید .مگر اینکه خب تصمیم بگیرید که وقت بگذارید با ایشون صحبت کنید و شاید از رفتار و برخوردایشون خوشتون اومد و مساله ظاهر هم براتون کم اهمیت شد و حتی علاقه شکل بگیره که خب چند جلسه برای شناخت بیشتر بسیار مفیده این طور اگر پاسختون هم منفی بشه حداقل می دانید به یک باره رد نکردید و زمان گذاشتید و بعدا حس پیشمانی نخواهید داشت و شاید اصلا کاملا نظرتون تغییر کنه و ایشون رو فرد مناسبی برای همراهی در این راه ببینید .
خوشبخت باشید
خواستگاری دارم که تحصیلاتش دیپلم است و من فوق لیسانس هستم.اما از نظر اخلاقی و خانوادگی مشکلی با هم نداریم و در سطح هم هستیم.ایشان استخدام شرکت نفت هستند و اما پستی که دارند راننده است.با توجه به گفته های خودشان خرج کردنهایشان مشخص است که مشکل مادی ندارند و به گفته خودشان حدودا سالی ۱۸ میلیون درآمد دارند.با توچه به اینکه اگه قرار باشد این وصلت سر بگیرد باید در شهرستانی کوچک زندگی کنیم نظر شما چیست؟
با سلام
باید ببینید نظر شما در این باره چیست ؟؟ایا برای شما تحصیلات اهمیت دارد ؟اینکه شما فوق لیسانش هستید بعدا باعث نخواهد شد که از ایشون گله کنید .و یا بخواهید ادامه بدهند که اگر تمایلی وجود نداشته باشد مشکل ساز است .در هر حال اینکه اخلاق ایشون رو مد نظر گرفتید و هم سطح بودن خانواده ها را یعنی کاملا معقول و منطقی به مسائل نگاه می کنید .اگر در موارد مطرح شده مشلی وجود ندارد زندگی در شهرستان کوچک و ..مشکل ساز نیست مگر اینکه شما نخواهید .فقط به خاطر داشته باشید ایشون رو همین طور که هستند بپذیرید با همه نواقص و احیانا کمبودها به امید تغییر ازدواج نکنید و اگر فکر می کنید می توانید یدیگر را درک کنید و بعدا مقایسه نخواهید کرد خب به نظرم مورد مناسبی هستند البته برای اطمینان بیشتر می توانید به مشاوره قبل از ازدواج هم بروید .چون این طور مطمئن تر می توانید تصمیم بگیرید امیدوارم موفق و خوشبخت باشید .
سلام و خسته نباشید میخواستم بپرسم آیا پسری دیپلک ردیه فرد مناسبی برای ازدواج نیست؟آیا مشکل بوجود میاره این مسئله؟ خودم الان دانشجوی دوره کارشناسی هستم.خانوادم با این مسئله مخالفت.و اون اصرار شدید به ادامه تحصیل من داره
با سلام
دوست عزیز بحث مدرک امروزه در جامعه ما متاسفانه دغدغه شده اسددر صورتی که گاها جوانان ما فراموش کردند که باید بتوانند مسئولیت زندگی را به عهده بگیرند و به عنوان مرد منبع درمدی هر چند متوسط داشته باشند .ضمن اینکه مدرک برای هیچ کس درک و شعور بیشتر را به ارمغان نخواهد اورد و این را موج مدرک گرایی و شرایط ادارک پایین از شرایط اثبات می کند .منتهی اگر خود شما واقعا براتون داشتن تحصیلات اهمیت دارد انقدر که ممکن است به همین خاطر شاید ویژگی های مثبت این فرد را در نظر نگیرید و و به خاطر تحصیلات سرخورده شوید خب بهتر ه دیگه ادامه ندید و پاسخ منفی رو به ایشون بدید .چون مهم اولویت و ملاک شماست نه اینکه جامعه چه می گوید و چه می خواهد و دیگران چه قضاوتی خواهند کرد در درجه اول مهم قبول خود شما به عنوان فردی که می خواهید با این فرد زندگی کنید است و اینکه این فرد را همان طور که هست بپذیرید و بتوانید با او ادامه بدهید .موفق باشید
سلام
من پسرم، ۲۹ سالمه و فوق لیسانس صنایع دارم، و خداروشکر موقعیت اجتماعی و شغلی و خانوادگی خوبی دارم، چند وقته به خاطر استرس و اضطراب قرص فلوکستین مصرف میکنم(روی دوتا)، والان دارم انشاالله میرم خواستگاری .میخواستم بدونم مصرف این قرص ها تاثیری تو دیدگاه طرف مقابل میذاره، البته من خودم به لطف خدا از خودم مطمئنم ولی گفتم با شما هم مشورت کنم
از دکتر پرسیدم و گفت این قرصا کاملا بی ضرره و فقط باعث ریلکس شدن شمامیشه!!
با سلام
دوست گرامی قرص رو خودتون می خورید یا نظر روانپزشک مصرف این بوده است .اگر خودتان سرخود مصرف می کنید خب باید با عوارض هم اشنا باشید این دارو با نام تجاری پروزاک برای افسردگی بیشتری مصرف را دارد البته باید توجه داشته باشید که خب اگر طرف مقابل متوجه نباشد تغییر رفتاری خاصی ایجاد نمی کند مگر اینکه صداقت داشته باشید و مسئله را مطرح کنید .
و خب بسته با اسن طرف مقابل نسبت به مصرف دارو حساس شود .در غیر این صورت این دارو موجب رفتار و عکس العمل خاصی نخواهد شد .بهتره در هر صورت اگر خودتون مصرف می کنید ترکش کنید و برای رفع استرس راهکارهای مناسب تری وجود دارد .در هر حال امیدوارم موفق و خوشبخت باشید
با سلام بنده لیسانس هستم و تا چند وقت دیگه وارد کار دولتی میشوم از طرفی هم میخواهم به خواستگاری دختری برم که دانشجویه دندان پزشکی میباشد بروم البته ما با خانواده دختر رفت و آمد خانوادگی داشته و پدرمان هم همکار میباشد..
نظر شما مشاور عزیز در مورد این ازدواج چیست …
مسلما در آمد و سطح اجتماعی شما باید متناسب با رشته تحصیلی ایشون باشه و گرنه در آینده اگر نتونید شرایط یک زندگی متناسب رو فراهم کنید با تنش برخورد خواهید کرد
گاهی اوقات اختلاف سطح تحصیلی بین همسران دردسرساز می شود و بهتر است در دوران نامزدی به آن فکر کنید
شاید اختلاف سطح تحصیلی در نگاه اول عامل بسیار مهمی در موفقیت زندگی زناشویی به نظر نرسد، اما نتایج پژوهشهای متعدد روانشناسان و جامعه شناسان نشان داده است که اهمیت این مورد کمتر از اهمیت تشابه در سایر زمینه ها از جمله تشابه قومی، تشابه در ویژگیهای شخصیتی و… نیست. برخی روانشناسان عقیده دارند افراد به طور معمول تمایل دارند با کسانی ازدواج کنند که از نظر تحصیلی با آنها سنخیت دارند و اگر این کار را انجام نمی دهند، به دلیل وجود بعضی محدودیتهاست. مثل بالا رفتن سن و ترس او از نداشتن خواستگار مناسب و… . معمولا گفته می شود که نباید تحصیلات مرد از زن کمتر باشد اما فکر می کنید دلیل این ماجرا چیست؟
سوءتعبیرهای دائمی
از آنجایی که مرد رئیس خانواده است، بهتر است سطح تحصیلات او برابر یا بالاتر از همسرش باشد، تا بتواند نقش خود را به خوبی ایفا کند. به خصوص که بالاتر بودن سطح تحصیلات زن از مرد در کشور ما چندان مرسوم نیست و ممکن است مرد در مورد هر یک از رفتارهای همسرش دچار سوءتعبیر شود و حس کند که همسرش قصد دارد ضعفهای او را به رخش بکشد. این امر در درازمدت اعتماد به نفس مرد را کاهش داده و او دیگر قادر نیست نقش خود را به عنوان رئیس خانواده به خوبی ایفا کند. از طرف دیگر ممکن است مرد خانواده برای پنهان کردن ضعف خود در این مورد و ثابت کردن این موضوع که او رئیس خانه است، حتی حرفهای منطقی همسرش را هم نپذیرد.
اغلب روانشناسان و مشاوران ازدواج توصیه میکنند که زن و مرد تا حد ممکن از نظر سطح تحصیلات با هم تشابه داشته باشند و در صورت متفاوت بودن سطح تحصیلات این اختلاف از دو سطح بیشتر نباشد
اشتراکات کم
نمی توان انکار کرد که تحصیلات نوع نگرش افراد را نسبت به مسائل مهم زندگی تغییر می دهد. مثلا ممکن است مرد معتقد باشد انسان موفق کسی است که پول زیادی داشته باشد اما زن به همین اندازه روی مطالعه تاکید داشته باشد. به همین ترتیب، تفریحات و علایق این دو فرد هم از هم متفاوت است.
واکنش دیگران
خیلی اوقات زنان برای رسیدن به اهداف تحصیلی ازدواج خود را به تاخیر می اندازند در حالی که همه اقوام و آشنایان منتظر هستند تا ببینند بالاخره او چه کسی را انتخاب می کند. اینجاست که یک چالش درونی برای خانمها اتفاق می افتد: اگر کسی از او بپرسد که تحصیلات همسرش چقدر است، می تواند بدون احساس ناراحتی بگوید که او دیپلمه است یا نه؟ در چنین شرایطی قطعا نمی توانید از همسرتان بخواهید خودش را دارای تحصیلات دانشگاهی جا بزند و جلوی فامیل حقیقت را نگوید چون در این صورت شخصیت او را زیر سوال برده اید. به دلیل وجود همه این مشکلات، اغلب روانشناسان و مشاوران ازدواج توصیه میکنند که زن و مرد تا حد ممکن از نظر سطح تحصیلات با هم تشابه داشته باشند و در صورت متفاوت بودن سطح تحصیلات این اختلاف از دو سطح بیشتر نباشد (مثلا دیپلم و کارشناسی ارشد). علاوه براین، بررسی ها نشان داده که میزان بروز اختلافات در خانواده هایی که سطح تحصیلات مرد از زن بالاتر است، کمتر از خانواده هایی است که در آنها زن از تحصیلات بالاتری برخوردار است. در میان خانواده هایی هم که از نظر سطح تحصیلات یکسان هستند نیز، میزان موفقیت زناشویی در خانواده هایی که سطح تحصیلات زن و شوهر بالاست، بیشتر از خانواده هایی است که سطح تحصیلات زن و شوهر پایین است.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
با سلام
چون رفت و امد خانوادگی دارید .قطعا شناخت دارید و احتمالا می دانید که خانواده طرف مقابل چه معیارهایی برای همسر اینده دخترشو ن دارند .بعضی از خانواده ها معیارهای خاصی دارند .اگر فکر می کنید این خانواده نسبت به شما تمایلی دارند خب می توانید اقدام کنید چون قطعا در رفت و امد ها و رفتارها مشخص می شود .در مورد اینکه این ازدواج می تواند موفقیت امیز باشد یا خیر باید خودتون وقت بگذارید و صحبت کنید بعد از توافق اولیه و خب حتما ایده ال هایی برای همسر ایندتون دارید بسته به اون ایده ال ها و ملاک ها طرف مقابل رو بسنجید و در مورد ایشون هم همین طور و به خاطر داشته باشید هر دو طرف باید یکدیگر را همان طور ه هستید قبول کنید نه به امید اینکه می توانید تغییرات رفتاری ،شغلی و ….ایجاد کنید .بهتر است افراد را همان طور که هستند بپذیریم تا بعد از ازدواج اگر تغییری ایجاد نشد دچار نشکل نشویم .امیدوارم خوشبخت باشید و موفق
با سلام من ۳۲ سال دارم و آقایی جهت ازدواج با سن ۴۸ سال بهم معرفی شده و هر دو سابقه ازدواج نداریم,در پاره ای از موارد ایشان مورد قبلو هستند ولی این اختلاف سنی منو نگران کرده.می خوام بدونم آیا این تفاوت از نظر استاندارد می تونه بعدا مشکل ساز بشه و اصلا این مورد برای آشنایی مناسب هست یا خیر؟,ممنون
با سلام
بهتره شرایط خودتون رو در نظر بگیرید اینکه فردی در سن شما هیجانات انتظارات و حتی تفریح هایی ممکن است مد نظرش باشد که مردی در سن پختگی ۴۸ سال این موارد را ندارد .البته در مورد همه صادق نیست ولی به طور کل بهتره با صرف زمان و صحبت بررسی کنید ایا ایشون می توانند ملاک های شما را براورده کنند یا خیر ؟در روابط زناشویی زنان عاطفی و حساس تر هستند و مردی در این سن ممکن است ابراز هیجانات برای او دشوار باشد .با در نظر گرفتن همه مسائل اقدام کنید و البته اختلاف زیاد خود باعث عدم رضایت از زندگی نخواهد شد در صورتی که هر دو نفر به لحاظ عقلی و شخصیتی و رفتاری شباهت داشته باشند .اگر خودتون تشخیص صحیحی ندادیدبا توجه به قرار ملاقات ها و جلسات حضوری بهتره با هم به مشاوره مراجعه کنید .تا بعدا از تصمیم مثبت یا منفی خودتون پشیمان نشوید .سن به لحاظ درک شرایط طرف مقابل اهمیت ویزه ای دارد گاهی مردی که چندین سال بزرگتر است جایگاه پدری را پیدا می کند که همیشه مراقب رفتارهای طرف مقابل است و این برای زن هر چند که مرد حمایت گر را دوست دارد آزاردهنده خواهد شد .
امیدوارم تصمیم درستی بگیرید و خوشبخت باشید
سلام
من یه دختر ۳۷ ساله هستم که دکترا دارم. الان خواستگاری دارم ۳۵ ساله که دیپلمه. شش ساله از اعتیاد رها شده و از لحاظ اعتقادی خیلی بهم شبیهیم. در واقع اون چیزی که منو جذبش کرد همین طرز تفکر و اعتقادات و عقاید مذهبیشه. در واقع یه آدمیه که از صفر شروع کرده و مسیرشو الان پیدا کرده. البته کمی داش مشتیه هم توی حرف زدن و هم رفتار. و کمی زود عصبی میشه. بر عکس اون من خیلی آرومم و مبادی آداب.
علاقه شدیدی بینمون به وجود اومده
نمیدونم باید چیکار کنم؟
با سلام
اختلاف تحصیلات
شرایط سنی
اعتیاد ایشون
عصبی شدن
در نهایت اینکه می فرمایید علاقه شکل گرفته پس منطقی به قضیه نگاه نکردید همه موارد بالا خودشون در جایی ممکنه مشکل ساز شود نه اینکه فرد معتاد رها یافته متهم به داشتن زندگی مجردی باشد و ازدواج نکند و یا تحصیلات ملاک خوشبختی باشید خیر .ان چیزی که اهمیت دارد در مورد شما همه این موارد مطرح است .و تک تک اونها ممکنه با ایجاد مشکل کوچک در زندگیتون به بزرگترین شکل خودش رو نشون بده و اون وقت نتونید حل مساله کنید .چقدر این فرد قابل اتکا است و شما می توانید به عنوان همسر ایشون رو معرفی کنید .بحث های اعتقادی مهمه ولی همه چیز در حد صحبت نیست حتی اگر در جایی نوع برخورد اجتماعی شما و ایشون متفاوت باشد خودش می تونه منشا درد سر باشه و از این رفتارها گله مند شوید .شما تمام مواردی رو که گفتید نشون می دهند شباهت زیادی به هم ندارید و صرف وابستگی عاطفی ایچاد شده است که اون هم ممکنه مدتی بعد از زندگی جای خودش رو به تفاوت ها بدهد و تازه متوجه تناقضات رفتاری و ..شوید و ممکنه در مسیر مشکلات زندگی ایشون دوباره به سمت اعتیاد کشیده شود بهتره همه احتمالاتی که در اینده ممکنه رخ بدهد رو توجه کنید حتی بازخورد دیگران ممکنه در رفتار شما و علاقتون تاثیر منفی داشته باشید .بهتر است با فردی که شباهت های اولیه دارید ازوداج کنید و امیدارم تصمیم درستی گرفته شود.
سلام
خیلی ممنونم از راهنماییتون.
موفق باشید
اعتقاد و مذهب فقط یک بعد تفاهم به حساب میاد و شما باید به معیارهای دیگه ای هم توجه کنید
ایشون شرایط خاصی رو پشت سر گذاشته و شما باید این موضوع رو خوب درک کنید
همه افراد در انتخاب همسر مۆلفه های بسیاری برای خود در نظر می گیرند که برخی در بین همه یکسان و برخی مختص خود فرد هستند. یکی از مهمترین معیارهای مشترک، آگاهی از سابقه و وضعیت گذشته و فعلی جسمی و روانی فرد مقابل است.
گاهی برخی ادعا می کنند که گذشته هر فردی مربوط به خودش بوده و ما کاری به گذشته اش نداریم. آنچه مهم است این است که این فرد در حال حاضر چه شخصیتی دارد. ازدواج با فرد ترک کرده هم جزء همین شرایط می باشد. گاه حتی برخی وقتی متوجه می شوند که فرد مقابلشان قبلاً معتاد بوده و ترک کرده است بسیار از غیرت و شجاعت وی خوششان آمده و زبان به تحسینش می گشایند و حتی از او به عنوان همسری مناسب و قوی برای زندگی یاد می کنند.
قطعا نظر این گروه در مورد شجاعت و غیرت فرد ترک کرده کاملاً درست است اما اینکه این افراد تنها به صرف قدرت ترک کردن برای ازدواج هم مناسب هستند اصلاً درست نیست. زیرا این افراد لذت مصرف مواد اعتیادزا را چشیده اند و خاطره این لذت برای همیشه در ذهنشان باقی است. از آنجایی هم که انسان ها مدام به دنبال لذت و تفریح و تنوع و فرار از مشکلات هستند هر آن ممکن است که این افراد پس از برخورد با مشکلات و سختی های کوچک و بزرگ زندگی مشترک به حالت قبلی و اعتیادشان باز گردند. در واقع در چنین اشخاصی احتمال مصرف مواد اعتیادزا در آینده بسیار بیشتر از افراد عادی و سالمی است که لذت حاصل از این مواد را تجربه نکرده اند.
در ازدواج با فرد ترک کرده حتماً حتماً از مشورت یک مشاور خوب بهره برده و تحت نظر وی مراحل آشنایی و تصمیم را طی نمایید
پس آیا نباید با فردی که ترک کرده ازدواج کرد؟
ما سعی نداریم در اینجا شما را به ازدواج یا عدم ازدواج با افراد ترک کرده توصیه کنیم اما برای اینکه در این زمینه انتخاب درست تری داشته باشید برخی نکات را به شما گوشزد خواهیم کرد:
۱٫در ازدواج با فرد ترک کرده حتماً حتماً از مشورت یک مشاور خوب بهره برده و تحت نظر وی مراحل آشنایی و تصمیم را طی نمایید.
۲٫از پاسخ مثبت دادن به خواستگاری که کمتر از یک سال از ترک وی می گذرد خودداری نمایید. زیرا ترک این افراد هنوز صد در صد نبوده و احتمال بازگشتشان بسیار زیاد است.
۳٫متاسفانه اعتیاد به همراه خود بی هدفی و بی برنامگی، بدخلقی و پرخاشگری و هزار و یک مشکل دیگر برای فرد معتاد به ارمغان می آورد. به همین دلیل سعی کنید در دوران آشنایی با فردی که مدعی ترک است حتما بر روی مسائلی چون اخلاق، مهارت‌های زندگی(کنترل خشم، استرس، همدلی…..)، هدفمندی، مسئولیت پذیری و… توجه خاصی مبذول داشته و تمام این خصوصیات را در وی مورد ارزیابی قرار دهید.
در جایی از پاسختون گفتید که اگر میل به پیشرفت باشد مشکلی پیش نمی اید. اقای مورد صحبت من بسیار امروزی و باهوش هستند و مطالب رو خیلی سریع تر از من یاد میگیرند. در درک صحبت های هم مشکلی نداریم. در زمینه استفاده از تکنولوژی هم از من جلوتر هستند. روابط اجتماعی بالایی دارند و به راحتی درون هر جمعی نفوذ میکنند. حتی چندبار با استاد بنده هم صحبت شدند.شاید دیدن این ویژگی های مثبت از روی احساس بیش از حد من باشد.و اینکه در این مدت نتوانستم به خواستگارانم که شرایط بسیار مناسب تری داشتند فکر کنم. چون احساس میکنم شخصیت شخص مورد نظر من از هر لحاظ بر سایرین برتری دارد. حتی به تازگی خواستگار فوق لیسانسی دارم اما در مدت ۴ ماه هم صحبتی با ایشان اصلا علاقه ای ایجاد نشدو حتی گیرایی پایینی دارند.تمام روابط من در چهارچوب خانواده بوده و با اطلاع خانواده ها. در صورتی که ایشان به دانشگاه بروند و لیسانس بگیرند ایا این مشکل برطرف میشود؟ یا حداقل اگر دانشجوی لیسانس باشند؟
سلام من دانشجوی دکتری اقتصاد هستم. با پسری اشنا شدم که از همون اول رابطه حس بسیار خوب و ارامش بخشی بهش داشتم اما دیپلمه هستن. گفتن ادامه تحصیل میدن. اما چون بیکار بودند هنوز فرصت نشده. من ۲۸ ساله و ایشون ۲۵ ساله هستن. از لحاظ درک و شعور خیلی فهمیده هستن و اختلاف تحصیلی اصلا درک نمیشه بجز اینکه روی ارتباطات اجتماعی من حساس هستن.ما به شدت بهم علاقه داریم. و دو سال با هم ارتباط داشتیم. خانواده ایشون و مادر من در جریان هستن.لطفا راهنمایی کنید
وقتی صحبت از اختلاف سطح تحصیلی به میان می آید، خیلی ها ناخودآگاه تصور می کنند که قرار است ارزش های انسانی، اخلاقی، فهم و شعور و کلا همه ویژگی های شخصیتی یک نفر زیر سوال برود.
این طرز فکر بیشتر به خاطر اهمیت افراطی تحصیل در سال های اخیر به وجود آمده است. بنابراین وقتی می پرسیم تفاوت تحصیلی در زندگی اثر دارد یا نه، عده ای بدون ذره ای تردید پاسخ منفی می دهند. چون فکر می کنند اگر پاسخ مثبت بدهند، به معنی این است که فاکتورهای مهم تری مثل خانواده، شخصیت مرد، توانایی شغلی، انسانیت، ایمان، عشق و… را نادیده گرفته اند. همان طور که می بینید نتیجه آرای نظرسنجی هم این موضوع را نشان می دهد.
فرد دانشگاه رفته به دلیل ارتباط با اساتید و افرادی در سطوح بالاتر، جامعه مخاطبی متفاوت از دیگران دارد. در واقع دانشگاه رفتن فقط تحصیل کردن نیست، بلکه آموختن یک سبک زندگی جدید است. به همین دلیل در بسیاری موارد تفاوت فرهنگی کسی که دانشگاه رفته با فردی که دانشگاه نرفته محسوس است
تفاوت از کجا شروع می شود؟
واقعیت این است که تفاوت تحصیلی، به معنای تفاوت در سبک فکر کردن، بینش و شیوه استدلال کردن است. اینجا منظور ما تفاوت تحصیلی بین فردی است که دانشگاه رفته و فردی که دانشگاه نرفته است. شاگرد تنبل های دانشگاه که فقط مدرک دارند و بار علمی کسب نکرده اند را هم از دایره صحبت مان کنار می گذاریم و کاری به زنان فوق لیسانس و مردان فوق دیپلم و… نداریم. بنابراین، بحث ما منحصر می شود به زنان دانشگاه رفته و مردان دانشگاه نرفته. جایی که درست تفاوت از آنجا شروع می شود.
مهم ترین مشخصه دانشگاه رفتن و تحصیلات آکادمیک داشتن این است که افراد در زمان تحصیل در دانشگاه یاد می گیرند که طور دیگری به مسائل نگاه کنند، تحلیل متفاوتی داشته باشند و با جمع آوری اطلاعات درباره موضوعات مختلف بتوانند جامع نگرتر، با بصیرت تر و دقیق تر با هر مساله ای برخورد کنند. در واقع این هدف دانشگاه است و نمی توانید انتظار داشته باشید که یک فرد دانشگاه رفته این بینش را نداشته باشد. ممکن است میزان بهره مندی افراد از این بینش فرق کند اما در همه آن ها زمینه های آن وجود دارد.
فرد دانشگاه رفته به دلیل ارتباط با اساتید و افرادی در سطوح بالاتر، جامعه مخاطبی متفاوت از دیگران دارد. در واقع دانشگاه رفتن فقط تحصیل کردن نیست، بلکه آموختن یک سبک زندگی جدید است. به همین دلیل در بسیاری موارد تفاوت فرهنگی کسی که دانشگاه رفته با فردی که دانشگاه نرفته محسوس است.
این قضیه حتی در یک خانواده هم به چشم می خورد و دختر یا پسری که تنها دانشگاه رفته خانواده شان هستند، معمولا با خانواده دچار شکاف فرهنگی می شوند و مدتی بعد، سعی می کنند در چهارچوب های مجاز خانوادگی، سبک فکری و فرهنگی خانواده را بالا ببرند.
آنچه که بین یک مرد دانشگاه نرفته با زن دانشگاه رفته نزدیکی فکری ایجاد می کند، میزان میل به پیشرفت است. اگر مرد تمایل زیادی به پیشرفت داشته باشد، هیچ وقت فاصله تحصیلی احساس نمی شود. کما این که دختران دانشگاه رفته ای که تمایلی به پیشرفت ندارند و در واقع شخصیت شان قبل و بعد از دانشگاه تفاوتی نداشته است، با همسران دانشگاه نرفته خود به مشکلی بر نمی خورند
اختلاف تحصیلی زمین گیرتان می کند!
از این گذشته، دانشگاه یک محیط اجتماعی و علمی است که در آن امکان بازخورد افکار، تعامل و حتی ابراز وجود زیاد است. بنابراین کسی که وارد دانشگاه می شود، معمولا اعتماد به نفس بالاتری دارد، بیشتر تمایل به ابراز وجود در او دیده می شود و میل به تعامل، بیان نظرات و آپدیت کردن مکرر عقاید خود و پیشرفت در جنبه های اجتماعی زندگی را حفظ می کند.
در این شرایط اگر ازدواج با فردی صورت بگیرد که این خصوصیات اخلاقی را ندارد، زندگی دچار رکود می شود و دو طرف احساس نارضایتی می کنند. زن تحصیل کرده حس می کند همسرش تمایلی به پیشرفت خود و او ندارد و مرد دانشگاه نرفته فکر می کند همسرش زیادی شلوغ می کند و ادای دانشگاه رفته ها را در می آورد! در صورتی که این تفاوت در سبک فکری و زندگی است که در دانشگاه آموخته شده، حتی اگر خود فرد متوجه نباشد.
شاید عده ای اینجا جبهه بگیرند که دانشگاه خوب نیست چون در نگرش های سنتی فرد تحول ایجاد می کند. در صورتی که باز باید تاکید کنیم دانشگاه به شما شیوه فکر کردن و تحلیل کردن متفاوتی می دهد به طوری که همه رفتارهای خود، خانواده و جامعه را یک بار دیگر بازنگری می کنید. ممکن است کسی در این باز نگری مجددا به ارزش های خانوادگی اش تاکید کند و با چشم بازتری آنها را بپذیرد و به آن عمل کند (یعنی با بینش به سبک پیشین زندگی اش ادامه دهد) یا تصمیم بگیرد برخی موارد را تغییر دهد. این مساله فرد به فرد متفاوت است.
آیا استثنایی هم وجود دارد؟
بله که وجود دارد! خیلی از مردان هستند که اگرچه تحصیلات دانشگاهی ندارند اما مرتب سعی می کنند به روز باشند، اطلاعات علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی خود را بالا ببرند، مطالعه گسترده داشته باشند، تحلیل های مختلف را بشنوند، نظرات مختلف را بدانند و با بینش موضع خود را نسبت به هر چیزی مشخص کنند.
در واقع آنچه که بین یک مرد دانشگاه نرفته با زن دانشگاه رفته نزدیکی فکری ایجاد می کند، میزان میل به پیشرفت است. اگر مرد تمایل زیادی به پیشرفت داشته باشد، هیچ وقت فاصله تحصیلی احساس نمی شود. کما این که دختران دانشگاه رفته ای که تمایلی به پیشرفت ندارند و در واقع شخصیت شان قبل و بعد از دانشگاه تفاوتی نداشته است، با همسران دانشگاه نرفته خود به مشکلی بر نمی خورند.
بنابراین پاشنه آشیل این تفاوت سطح تحصیلی در میل به پیشرفت، اعتماد به نفس و میزان ابراز وجود است و اگر این سه مورد در زوج ها نزدیک به هم باشد، دانشگاه رفتن یا نرفتن مشکلی ایجاد نمی کند.
عشق شما و همسرتان را به هم نزدیک می کند اما به هیچ عنوان باعث نمی شود نیاز به همفکر و هم صحبت و هم پایی را که سبک فکری شما را می فهمد و شما را با صرف کمترین انرژی درک می کند، کمرنگ کند
اختلاف تحصیلی زمین گیرتان می کند!
آیا عشق کافی است؟
خیلی ها فکر می کنند عشق و تعهد باعث نادیده گرفتن تفاوت تحصیلی می شود اما باید بگوییم که عشق شما و همسرتان را به هم نزدیک می کند اما به هیچ عنوان باعث نمی شود نیاز به همفکر و هم صحبت و هم پایی را که سبک فکری شما را می فهمد و شما را با صرف کمترین انرژی درک می کند، کمرنگ کند.
در واقع وقتی احساس کنید با همه عشقی که به همسرتان دارید، نمی توانید در کنار او پیشرفت کنید، یا نمی توانید حرف ها و استدلال هایتان را به سادگی با او در میان بگذارید، اگر حس کنید سبک فکری همسرتان ساده و خطی است و شما خیلی دقیق تر و جامع تر از او دنیا را می بینید، عشق کم کم زمین گیر می شود و بین شما و همسرتان فاصله می افتد. و این مساله در مرد و زن یکسان است.
اگر برای این ادعا شاهدی می خواهید، کافیست یک نگاه به دور و برتان بیندازید. حتی در نظرات مربوط به سوال نظرسنجی هم نمونه هایی از این دست به چشم می خورد. به طور مثال کاربری به نام jsatare نوشته اند:
«من خودم جز آدم هایی هستم که با شوهرم خیلی تفاوت سطح داریم ایشون استاد دانشگاه هستند و بنده دیپلم هستم واین را متذکر بشم که ایشون موقع ازدواج با بنده فوق دیپلم بودند ولی بعد از ازدواج تصمیم گرفتند که ادامه تحصیل بدهند ومن هم همراه او بوده ام تاالان هم خدارو شکر مشکل خاصی نداشته ایم ولی من هم بعد ۱۵ سال تازه امسال تصمیم به ادامه تحصیل گرفته ام چون کم کم احساس میکنم که فاصله مان زیاد شده همسرم در ظاهر چیزی رو بروز نمی ده ولی احساس خانم ها خیلی بالاست احساسم چیز دیگری به من می گه.»
به نظر می رسد زندگی این کاربر عزیز، نمونه یک زندگی عاشقانه باشد که بالاخره دو طرف به این نتیجه می رسند برای سرزنده نگه داشتن عشقشان فقط عاشق بودن کافی نیست و باید فاکتورهای دیگری هم برای نزدیکی بیشتر زن و شوهر وجود داشته باشد و آن درک متقابل، نزدیکی فکری و احساسات مشترک نسبت به موضوعات یکسان است.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴
سلام. بی نهایت ممنونم. این لطف شماست که برای من وقت گذاشتید.سپاس
سلام من یه پسری هستم ۳۲ سالمه مجرد هستم ۳ سال پیش تا حد عقد کردن یش رفتم بنا به دلایلی نشد دیپلم دارم تو دفتر ثبت کار میکنم دختری را دوس دارم خانواده اش از خانواده قبلی کمی پایینتره با پدر دختره خیلی رابطه خوبی دارم اما پدر دختر ادمی حساس و جناحی است البته معلول هم هست و مشکل اصلی من هم اینجاست اما مطمءن هم نیستم که جواب مثبت بده سر دو راهیم که اقدام کنم یا نه لطفا راهنمایی کنید
خب دوست عزیز شما بهتر از هر کسی میدونید چه احساسی میشه به این زندگی داشت
شما معیارهایی برای ازدواج دارید که اگر با اون همخوانی در کار نباشه واقعا نمیتونید به نتیجه برسید
پس از تردید دست بردارید و قاطع تصمیم گیری کنید چون در این سن باید بتونید
سلام حامد هستم من دوسال با دختری اشنا شدم که الان شده همه زندگیم ولی پدرش به خاطر طلاق پدرو مادرم که عقیده داره طلاق واسه منم عادی شده موافق به ازدواح ما نیست به من بگید من چیکار کنم دارم دیونه میشم
در این گونه موارد باید صبور باشید و از وساطت افراد قابل اعتماد استفاده کنید
ولی در کل اگر رضایت نباشه باید به این موضوع خوب دقت کنید و از وابستگی و پیشگویی در چنین مواردی دوری کنید
چون میتونه هر اتفاقی بیفته و شما نباید آرامش خودتون رو به هم بزنید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
سلام من دختری۲۵ساله و دانشجوی پزشکی هستم .باپسری که یک سال ازمن کوچیکتر و دبیر هست آشنا شدم.۴سال رابطه داشتیم.خیلی همدیگرودوست داریم.وتواین ۴سال هیچ وقت اختلاف سن یامدرکمون مشکل ساز نبودولی خانواده م به شدت مخالفن.چکا کنم
این اختلاف ناچیز به درک هر دوی شما بستگی داره و میتونید با وساطت بزرگان و افراد قابل اعتماد در خانواده ها این مشکل رو حل کنید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
سلام دختری ۲۳ ساله هستم با ۱۶۶ قد توی خانواده ای بزرگ شدم که همه مردا هیکلی و قد بلند هستن برای من هم قد و هیکل خیلی مهمه اما حالا سه تا خواستگار دارم که خیلی دوسم دارن و هر سه تاشون موقعیت های خوبی دارن اما دو تاشون به غیر از اخلاق های خوبشون مغرورن و متعصب قد و هیکل خوبی دارن و باعث میشن بهشون فکر کنم و‌مردد بشم اما یکیشون ۶ سانت از من بلند تره و به نظرم قدش کوتاه و هیکلی نیست اما هیچی از آقایی کم نداره و موقعیتش از هر لحاظ خوبه انقدر خوبه که یه وقتایی دلم میخواد قد و هیکلو نادیده بگیرم اما میترسم بعد کم بیارم و پشیمون بشم آخه همیشه مردای هیکلی برام جذابن استرس دارم و همش نگرانم و نمیدونم باید با کدوم ازدواج کنم اونی که قدش کوتاهه واقعا خوبه جوری که دوستام میگن هرکدوم جای من بودن انتخابش میکردن و مثل اون مرد کمه واقعا بهم حسادت میکنن که یه نفر انقدر دوسم داره اما من میترسم اصلابایدچکار کنم با کدوم ازدواج کنم یا اصلا فعلا قید ازدواجو بزنم
اگر ملاک شما برای ازدواج قد خواستگاران هست بهتره با یک مشاوره مجرب مشورت کنید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴
با سلام خدمت شما
ملاک شما برای انتخاب همسر آینده تان از بین این سه خواستگار نباید قد و هیکل یا صحبت های دوستانتان باشد ، بهتر است کسی را برای مشاوره انتخاب کنید که دانش و تجربه کافی در یان زمنیه داشته باشد . روانشناسانی که جلسات مشاوره پیش از ازدواج برگزار می کنند می توانند با حفظ رازداری حرفه ای شما را راهنمایی کنند که بین سه خواستگار خود انتخاب خوبی داشته باشید . روانشناسان کانون مشاوران ایران در این زمینه می توانند کمکتان کنند ۸۸۴۲۲۴۹۵
سلام . من دختر ۲۷ ساله هستم دانشجوی کارشناسی ارشد زبان انگلیسی. با فردی آشنا شدم که دیپلمه هست و بیشتر انرژی خودش رو برای مستقل شدن در شغل و کار سرمایه گزاری کرده. بسیار مهربون و فهمیده هست و این تفاوت تحصیلی اصلا حس نمیشه. خودم به دلیل اینکه کارم رو به ادامه تحصیل خصوصا در این رشته ترجیح میدم، قصد دارم از تحصیل انصراف بدم و با پشتوانه هایی که دارم برای ادامه تحصیل کار و زندگی به کشور دیگه ای سفر کنم. ایشون با این کار کاملا موافق هستن و حتی حاضر هستن هر طور کمکی هم بکنن. پدر و مادرم دو سال پیش از هم جدا شدن اما این مسئله هم تأثیری روی تصمیم ایشون نگذاشته و بسیار بهم علاقه دارن. البته در ابتدا علاقه ای از طرف من نبود ولی بعد از ۱ سال و اندی آشنایی کم کم بهش علاقمند شدم. من و خانوادم خیلی اهل مذهب نیستیم و ایشون هم از این لحاظ مشابه هستن و مشکلی از لحاظ عقیدتی نداریم. با این تفاصیل ایراداتی که به ایشون وارده اینه که سیگاری هستن و تحصیلات پایین تری دارن و ۱۰ سال از من بزرگتر هستن. با این حال هیچ کدوم ازین مسائل اهمیت زیادی برام نداره و شعور و فهم ایشون هست که من رو جلب کرده و این رو در هر کسی ندیدم. با این اوصاف به نظر شما این ازدواج میتونه ازدواج موفقی باشه یا خیر
دوست عزیز شما توجیحات خاص خودشون رو دارید و گرنه خودتون میدونید با این اختلافاتی که بین شما وجود داره میتونه در اینده زمینه ساز تنش باشه
کسی از اینده خبر نداره ولی با تجربه ای که دیده شده بهتره در این مورد کمی فکر کنید و حتما” مشاوره حضوری انجام بدید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
بنظرم در دیدگاه و تفاهم و همچنین رضایت شخص از خود و طرف مقابل تاثیر دارد
من لیسانس مهندسی فناوری اطلاعات و عشقم ارشد مهندسی برق و خداروشکر هم همدیگر رو درک میکنیم و تفاهم داریم
سلام دختری هستم ۲۱ساله دانشجوی مکانیک با پسری ارتباط دارم که سه ساله باهم ارتباط داریم اماحس میکنم از لحاظ هدف های تحصیلی بهم نمیخوریم چون ایشون هم سن.من هستند وخودشون دانشجو هستند اما بیشتر دنبال جنبه های کاری هستند تا درس…..درصورتی که من دنبال هدف های درسی هستم.ایشون از هیچ نظری مشکلی ندارن اما حس میکنم این دیدگاه من باعث ایجاد مخالفت داره میشه.چون که من حتی خاستگارایی دارم که دانشگاه بهشتی هستند وهمه تحصبلات دانشگاهی عالی ومحترع هستند اما حس میکنم چون این اقا پسر اینجوری نیس باعث مشکل میشه.بهم کمک کنین واقعا نمیدونم باید چه تصمیمی بگیرم دوراهیه سختیه.بینه احساس وعقل گیر کردم.نمیدونم واقعا تحصیلات ودانشگاه عالیه خوندن اونقدر مهمه یا نه.چون من اصلا دانشگاه ازادو پیام نورو قبول ندارم متاسفانه ایشون پیام نورن ومن دولتی…….نمیدونم چیکار کنم .خواهش میکنم کمکم کنین.حتی اگز لازم باشه هرجا هم لازم باشه مشاوره میرم اما مبخوام فکرم سازماندهی شه.هدفام داره به تعویق میوفته با این ذهن اشفته…..ممنون از شما
پسوقتی تفاهم ندارید چرا وارد رابطه عاطفی میشید ؟ شما هدفتون با ایشون فرق میکنه … هر چند که خیلی از افراد در زندگی مشترک ادامه تحصیل دادند ولی زندگی مشترک مثل امروزی که هستید نمیتونید ازادی عمل داشته باشید … پس بهتره تامرز ۲۵ سالگی که به بلوغ عاطفی میرسید تحصیل کنید و بعد برای ازدواج تصمیم گیری کنید و در این مدت وارد هیچ گونه رابطه عاطفی هم نشید تا به هدفتون برسید (تاکید میکنم هیچ رابطه ای )
به نظر من که غرور کاذب شمارو فراگرفته
دولتی خوندین شاخ غول که نشکوندین ! میگین که دانشجو هستند پس دارن درس میخونن و چه خوبه که بدنبال کار هم هستند چون دوفردا در زندگی مدرک و عنوان دانشگاه نمیشه عسل زد خورد بلکه باید شغل درست درمون و مرد کاری داشت تا زندگی پیش بره
اگه تونستین یه زندگی رو اداره کنین اونوقت به خودتون مغرور بشین !!!
سلام
من دانشجوی دکتری سال سوم مهندسی در یه دانشگاه خیلی خوب هستم، الان یه خواستگار دارم که دانشجوی ترم آخر دکتری تاریخ هست و هم دانشگاهیم. مشکلی که وجود داره رشته تحصیلی ایشون هست، برای من درک رشته تحصیلیشون سخته، آخه توی دنیای الکترونیک رو به جلوی امروز چطور میشه با یه فردی که تاریخ خونده و از گذشته میخواد حرف بزنه زندگی کرد. من همش فک میکردم که با یه مهندس ازدواج میکنم…اخه رشته تاریخ غیر از پژوهش چه کاری میتونه انجام بده… هر دومون هم سن و سال هستیم ۳۲ سال…واقعا موندم که چیکار کنم.
وقتی نمیتونید با چنین مواردی کنار بیایت پس دلیلتون برای ادامه به این رابطه چی میتونه باشه …. ؟
غیر از رشته تحصیلی که منو به شک میندازه… شایستگی های زیادی دارن ایشون.
وای خدای من !!
چه دلیلییییی؟؟؟!!
سلام.من دانشحوی دکتری سال اول هستم و خواستگاری دارم که مهندس کامپیوترن ولی لابراتوار دندانپزشکی دارن.از لحاظ اخلاقی و رو حیات خیلی به هم نزدیک هستیم چون چندبارباهم صحبت کردیک.خودم خوشم اومده ولی هم خودم و بیشتر خانوادم مشکلشون مدرکشونه.میگن باید دکترباشه.ممنون می شوم راهنماییم کنید حتما.
خب مسلما” اگر چنین موردی برای شما و خانواده شما مهم باشه در اینده ایجاد مشکل خواهد کرد
به همین خاطر مشاوره کنید و احساسی برخورد نکنید
با سلام واحترام،من ٢٢سالمه و لیسانس دارم ،میخوام امسال ارشد شرکت کنم و حتما ادامه تحصیل بدم،خواستگاری دارم که از لحاظ فرهنگی و خانوادگی و اخلاقی در سطح خوبی هست و از اقوام دورمون هستن،مشکل من با این آقا سطح تحصیلاتشونه،ایشون دانشگاه رفتن ولی رها کردن درسو و گفتن ک حتما ادامه میدن بخاطر من،مشکل دومم اینه که شغلشون آزاده و من اصلا شغل آزاد دوس ندارم،این مشکلا وجود داره از طرفی خوبی و نجابتش و فرهنگشو نمیتونم نادیده بگیرم،ب نظرتون من چیکار کنم؟؟؟
وقتی معیارتون با این آقا همخوانی نداره پس دلیلی برای این همه ابراز نگرانی و ناراحتی نیست … رابطه رو کات کنید شما در این مورد اختیار دارید
سلام چرا شماها اینقدرکوتاه فورید مهم اخلاق و اختلاف فرهنگی.مثلا بابای من فوق داره و مامانم دیپلم.خاله ی من فوق داره وشوهرشم دیپلم.اون یکی خالم تادوم دبیرستوان و شوهرش لیسانس این دلیلی ننیشه ک ادم ازدواج نکنه یاخواستگاراشو ردکنه.خیلیا موقعیتای خوبشون روبخاطر این کوته فکری ازدست دادن و توخونه نسشتن.واقعا خجالا داره.درسته توخانواده ایک همه باسوادن باید دانادهم باسوادباشه چون این فرهنگ اون ادماست.ولی ادمای معمولی چرا اخه ادادرمیارن منم شوهرم دیپلمست اما ادمنای فوقالعاده اجتماعی سوادکم دلیل بر بی فرهنگی و بی کلاسی نیست.باباتوکلتون بخدا اگه موقعیت خوبی بود رد نکنین ک بخته بسته میشه هااا
سلام من به یه مشکل خوردم اضطراری نیاز به کمک دارم..من و طرف مقابلم همو خیلی دوس داشتیم به طوری که برای هم میمردیم ولی الان پدرش مدرک من رو چو پایینه بهونه کرده ولی من شروع به ادامه تحصیل کردم..به طوری که حرف پدر طرف مقابلم بهش اثر کرده و دوس داشتنش خود به خود کم شده و الان میگه یه راه حلی بگو که حسم برگرده و من نمیدونم چیکار کنم
سلام. دختر ۲۲ساله هستم شرایط ازدواجی برام پیش اومده که به شدت به هم علاقه مندیم اما ارتباطی بدون اجازه خانواده ها نداشتیم . یعنی بدون شناخت زیادی از رفتار هم به هم علاقه مندیم .خواستگاری کرد اما پدر و مادر من مخالفن. به دلیل اینکه میگن سطح سواد من از اون پسر بیشتره و چون پسر سواد دانشگلهی نداره به مشکل میخوریم دومین دلیل میگن تفاوت فرهنگی بین خانواده ها هست .اون پسر میگه بعد از ازدواج اجازه دخالت و تاثیر گذاری به خانوادش نمیده و محل زندگیشو مزدیک پدر و مادر من انتقال میده و ادامه تحصیل میده اما پدر و مادر من راضی نمیشن…راه درست چیه ..اختلاف سنی چقد باید باشه واسه ازدواج؟
پس در این مورد باید طرف خانواده خودتون باشید چون هدفی جز راحتی برای شما ندارن …
امیدوارم وابستگی بین شما به وجود نیومده باشه تا بهتر بتونید تصمیم گیری کنید
خانم اگر سه تا هفت سال کوچکتر باشد بهتر است . اگر کمی این طرف و آن طرف تر باشد ، اشکال ندارد. البته اگر شرایط مطلوب باشد ، ما خیلی هم سخت نمیگیریم . همسن هم میتوانند باشند . البته دیگر آن مطلوبت را ندارد . البته همه این ها علت دارد که سن خانم از آقا کوچکتر باشد و فاصله هم زیاد نباشد مخصوصا اگراین دو در دو دنیای متفاوت زمانی باشند . خانم در دوران نوجوانی هفده سال و آقا بیست و شش سال . آقا از دوران نوجوانی عبور کرده و فاصله زیاد میشود حالا اگر خانم بیست و پنج سال و آقا سی و چهار سال باشد ، ما را نگران نمیکند ولی صلاح نمیدانیم بیشتر از این باشد که این دو از دنیای همدیگر دور باشند . واقعا برای ازدواج نمی توان سن گفت . ما مناطق مختلفی داریم در مناطق گرمسیر بلوغ جنسی خانم و آقا زودتر است و زودتر ازدواج میکنند و موفق ترهم هستند ما بررسی کردیم میزان طلاق ها یشان کمتر است . موفق تر هم هستند چون پیچیدگیهایشان کمتر است ولی در شهرهای بزرگ این جوری نیست و نقش حمایتگری والدین کمتر است . ما معیار میگوییم سن را نمیگوییم بلوغ اجتماعی جنسی ، فکری ،رشد جسمی و روحی ، رشد شخصیتی ، استقلال فکری ، آیا به مادرش وابسته است یا نه ، ثبات عاطفی ، مدیریت قدرت بحران و این ها بطور نسبی است . ما آرمان گرا نیستیم .اگر آقا این شرایط را داشته باشد می تواند ازدواج کند . بعضی مواقع آقایان با خانم شرایط نسبی را دارند ولی مانع دارند مثل : تحصیلات ،سربازی ،مثل اینکه آقا ترم دو دانشگاه است شش ترم دیگرمیخواهد بخواند و دو سال سربازی دارد و مطلوبیت دوره عقد یکسال است پس بقیه اش چی ؟ چطور می خواهد برنامه زندگیشان را تامین کند . حالا اگر پدر متمکن باشد ، مانع برداشته میشود ولی بسیاری از خانم ها دوست ندارند این جوری وارد زندگی شوند . دوست دارند مردشان مستقل باشد بعد وارد زندگی بشوند یک مقدار امکانات پایین تر ولی وام دار پدرش نباشد . اگر وام دار پدرش باشد رگ حیاتی آنها دست پدرش است و استقلال ندارند . زن دوست دارد مردش تکیه گاهش باشد و به مردش تکیه کند . حالا مردی که به پدرش تکیه کرده نمیتواند تکیه گاه او باشد و در مورد خانم ها ، این موانع وجود ندارد . کسانی که به خاطر تحصیل ، ازدواجشان را به تاخیر می اندازند ، اینطور نیست . نفقه بر عهده مرد است و فقط باید مطمئن بشود که آقا اجازه میدهد تحصیلات خود را ادامه دهد . خانمی گفته اند من پزشکی می خوانم .من در شهر دیگری هستم و شوهرم در شهر دیگری و هردو کار داریم و ما باید پنج سال عقد کرده بمانیم ، این دیگر سخت میشود . یا اصلا وارد زندگی بشوند و ازدواج رسمی نکنید ولی از هم دور باشید . دختران زیر هجده سال بخاطر عدم ثبات عاطفی ، آقایان در صورتی جواب بله را بدهند که مطمئن بشوند عواطف در انتخابشان حاکم نبوده و عقلانی انتخاب کرده اند اگر بر اساس احساساتشان تصمیم بگیرید مشکل ایجاد میشود .
چه کار کنیم که عرف سنی ما در همه جا به این موارد کارشناسی که شما اشاره میکنید نزدیک بشود؟
استان هایی که سن ازدواج در آنها پایین است ، مشکلاتشان کمتر است و نظر اسلام هم همین است . و سن ازدواج مطلوب همین است .روایت داریم : پدری خوشبخت است که دخترش در خانه او عادت ماهیانه نشود . این ها هست و چقدر برازدواج سن پایین تاکید شده است . رشد درجامعه های مختلف با هم فرق میکند . پیچیدگی جوامع و کلان شهرها این قدر زیاد است که اگر جوانی به رشد شخصیتی نرسیده باشد ، آن پیچیدگی ها دچار مشکلش می کند و گرنه اگر یک جامعه ، جامعه بسیطی باشد یک جامعه ساده ای باشد و پیچیدگی نداشته باشد مثل روستا ، که پدر و مادر فرزند را حمایت میکنند . در شهر های بزرگ کم حمایت می کنند و چون این مطلوب نیست ما مجبوریم بگوییم این ملاک ها را داشته باشید . چون در شهر های بزرگ ازدواج های زودرس خیلی مشکلات دارد و همچنین ازدواج های دیررس
چطور طرف خانواده خودم باشم…راستش فکرم درگیر شده ..هم من هم اون پسر خیلی همو دوست داریم و فکر میکنیم باهم هماهنگیم..اما من از شغلش و تحصیلاتش خوشم نمیاد که گفته شغلو عوض میکنه و ادامه تحصیل میده و مانعی واسه پیشرفت من نمیزاره…خیلی محتاج راهنماییم…چکار کنم ذهنم از فکرش راحت شه..یعنی واسه راضی کردن پدرو مادرم تلاش نکنم؟
شما برای راضی کردن خانواده خودتون باید خودتون اقدام کنید نه اینکه موضوع رو با زندگی مشترکتون درگیر کنید
به همین خاطر بهتره یک مشاوره انجا بدید
با این شماره ها میتونید مستقیما” وارد مشاوره بشید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
ممنون از راهنمابیتون ….
موفق باشین
سلام.من روانشناسی ازدواج زیاد مطالعه میکنم،امروز هم اتفاقی اینجا اومدم،بنظر میاد سرکاری نیستو بهتر راهنمایی میکنید.من دختری ۲۴ ساله هستم، سه سال پیش نامزد کردم ولی متاسفانه بددل بود یعنی یجورایی مریض بود برا همین نامزدیمون بهم خورد.حالا من نمیتونم به پسرا اعتماد کنم،خواستگارم زیاد دارم ولی بعضیاشون وقتی میفهمن یه بار نامزد کردم منصرف میشن.الان هم یه خواستگار دارم که یه ساله پا فشاری میکنه ولی من بخاطر اینکه ایشون دیپلم هستن و من لیسانس دودلم واینکه خونوادشون سطح پایین هستن،برا منم فرهنگ و ادب و تحصیلات خیلی مهمه لطفا راهنمایی کنید. اینه یه مشکل و مشکل بعدی هم اینکه من به همه دو دل میشم نمیدونم چیکار کنم بعضی موقع انقد از این دو دلیه خودم شاکی میشم که اجازه نمیدم خواستگار بیاد خونه…. ممنون از راهنماییتون
دوست عزیز اینکه دیگران به خاطر یک بار نامزدی عقب نشینی میکنن همون بهتر که وارد زندگی شما نشن … چون از قدرت شما در ” نه ” گفتن واهمه دارن … بحث بعدی اینه که تا وقتی که موردی به دل شما نباشه نباید وارد روابط عاطفی بشید بحث یک عمر زندگیه همونطور که برای خرید لباس باید به دلتون باشه چطور میتونید ازدواج رو سرسری بگیرید و بدون علاقه وارد یک عمر زندگی بشید ؟ ولی اجازه ندید حس بدبینی وجودتون رو بگیره … اگر با فردی به توافق اولیه رسیدید مشاوره کنید و مدتی رو به اندازه ۹ ماه و یا بیشتر رو نامزد باشید تا خانواده ها رفت و آمد کنن و از هم شناخت پیدا کنید … اونوقت میتونید با شناختی که دارید انتخاب درست کنید …
ولی اگر بدبین هستید مشاوره کنید تا همه چیز رو واضح و بدون عینک بدبینی ببینید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر قیطریه:
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
دفتر شریعتی:
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه
سلام من دختری ۲۲ ساله ام از نظر قیافه خوب و چون پشت کنکوری بودم امسال سال دوم دانشگاه هستم رشته ارتباط تصویری خواستگارم پسر داییمه و سنگ کار ۲۶ ساله من راضی نیستم چون دیپلم داره و من دارم کارشناسی میگیرم و اگه بمونم حتما دکترا میگیرم چون آرزوم استاد دانشگاه شدن بود و هست اما ایشون نه. و اینکه خانواده من طرز فکر سنتی دارن، من نمیتونم رفت وآمد داشته باشم، خواهرم در آستانه طلاقه چون شوهرش خیانتکار، بد اخلاق، دهن بین…. ، مامانم میگه این خوبه چون آشناست و به احتمال زیاد خیانت نمیکنه وقتیم میگم ما بهم نمیخوریم میگه تو بالاخره بدبخت میشی حالا ببین! مشکل من اینه که اون اهل مطالعه نیست و با توجه به خانواده و محل زندگی و چند برخوردی که من داشتم اهل پیشرفت فکری نیست من چی به خانوده ام بگم؟
راه خودتون رو ادامه بدید و به چنین تصورات پوچ قدیمی و سنتی اهمیتی ندید … کافیه سری به دادگاه خانواده بزنید و ببینید چطور زندگیا به خاطر همین تصورات به سقوط کشیده شده ان
شما تازه ۲۲سال سن دارید و الان فقط و فقط باید به درس و پیشرفت و آرزوی خودتون فکر کنید …
سلام.من ۲۴ سالمه و خواستگاری که دارم ۲۵ سالشه.من فوق لیسانس دارم و شاغل هستم.ایشون فوق دیپلم دارن و پلیس هستن.با توجه به فاصله سنی و تحصیلی که داریم من خ مردد هستم.
از طرف دیگه از لحاظ اعتقادی و اخلاقی پسر خوب و نجیب و سالمیه.تنها مشکل من اختلاف سنی و تحصیلیه
ممنون میشم راهنمایی کنید.
اگر در این مورد تردید دارید بهتره مشاوره کنید …. ولی اگر ایشون به دل نتونسته بشینه ادامه این رابطه بی معنیه …
و گرنه اختلاف سنی شما بستگی به درک دو طرف داره
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
سلام . دختری هستم ۲۵ ساله .فوق لیانس و در چند ماه اینده قراره شاغل بشم .خواستگاری دارم فوق دیپلم و این شغلش به عنوان سرایه دار دانشگاه است. وبه قول خودش احتمالا ارتقای رتبه پیدا میکنه ولی اینکه کی ،مشخص نیست .از لحاظ ایمان و خانواده عالی هستند . لطفا راهنمایی کنید . ممنون
انتخاب بر اساس خواست و معیار شماست … اگر نمیتونید ایشون رو بر این اساس انتخاب کنید بهتره وارد یک رابطه احساسی نشید و هر دوتون رو از این بلاتکلیفی خارج کنید
سلام دختری هستم ۲۵ساله وابسته یه مردی بودم که تقریبایک سال ازهم جداشدیم وبااینکه خواستگارزیادی دارم حتی یکی ازاونهافامیلمان هست وواقعاپسرخوب وکاری هم هستش تحصیلاتش سیکله ومنم لیسانس ولی به تحصیلات اهمیت نمیدهم چون شعورب تحصیلات ربطی نداره فقط مشکل من اینه هنوز اون مردروفراموش نکردم وازظاهراین خواستگارهم یکم خوشم نمیادولی بخاطراینکه هم کاریه وهم آشناست وهم سن منم دیگه میره بالامیخام ازداواج کنم لطفاراهنمایی کنین
دوست عزیز وقتی چنین تفکری دارید که چون سنتون بالا میره باید به این خواستگار که علاقه ای هم بهش ندارید جواب مثبت داد …باید گفت راهتون اشتباهه
اختلاف تحصیلاتی و اینکه به دلتون نیست یکی از مشکلات در زندگی مشترکه … بهتره اول رابطه گذشته رو فراموش کنید و در انتخاب و ازدواج عجله نکنید
سلام من یه خواستگار دارم که دکترا دارن منم الان دانشجو هستم و یکی از شرایطشون اینه که من ادامه تحصیل ندم و دانشگاه رو ول کنم بنظرتون این.کار بعدا مشکل ساز نمیشه؟؟؟؟ من خودم خیلی علاقه دارم درسمو ادامه بدم …
دوست عزیز اینکه به ادامه تحصیل نیاز دارید یا نه به خود شما بستگی داره … و گرنه نمیتونید در آینده روی نظر ایشون تاثیرگذار باشید و اگر علاقه به ادامه تحصیل داشته باشید میتونه تاثیر منفی روی زندگی شما بذاره
علاقه به کنار
این اختلاف سطح تحصیلی مشکل ساز نیست؟
همونطور که گفته شد به سطح درک دو طرف بستگی داره و طبیعتا” اختلاف سطح تحصیلات گاها” باعث تنش میشه چون زاویه دید افرادبه این دلیل با هم متفاوته و میتونه سبب ساز مشکل باشه /// ولی معمولا” بالاتر بودن اقایون در ازدواج برای خانم ها مهمتره چون خانم ها همیشه دوست دارن در زندگی مشترک و اجتماعی به مردی تکیه کنن که از خودشون بالاتر باشه چه از نظر قد/تحصیلات/و موقعیت اجتماعی …