تکریم و قدردانی از زن

روی صحبتمان با مردان است.گاهی پیش می آید که خسته و عصبانی از یک روز شلوغ و طولانی به خانه بر میگردیم و تمام عصبانیت خود را سر کسی خالی میکنیم که تنها دارایی ما از علاقه و عشق جوانی و این زندگی در دنیا است. اما با خود فکر کرده اید که در اوج این عصبانیت چه چیزی اتفاق می افتد که اندکی بعد دیگر آن مرد عصبانی و پرخاشگر نبوده و آرام شده ایم.

این هنر آن زن است که با رفتار خود شما را چنان آرام می کند که اصلاً متوجه نخواهید شد چه چیزی اتفاق افتاده است! در آن روزهای دیگر که عصبانی و خسته هم نیستید او هست که با فعالیت ها و رفتار های خود بهترین زندگی را برای شما فراهم کرده است. با تمام دل مشغولی ها و فکر های درگیرانه خودش هم وظیفه همسرداری را انجام داده و هم وظیفه مادری را.

زن این جنس لطیف جامعه، آنقدر ها هم که می گویند لطیف نیست! او با مشکلاتی می جنگد که تویی که مرد هستی در قبال آن ها کم آورده و شونه خالی میکنی. پس شایسته نیست بعضی از شما مردان رفتار خود را در قبال خانوم هایتان عوض کرده و او را همانند جواهری گرانبها قدر بدانید؟!

بلی باید قدر دان آنها بوده و از زحمات آنان سپاسگذار باشیم. با کلمات عاشقانه و از ته دل آنان را مورد نوازش و لطف قرار داده و به آنان بفهمانیم که زحمات آنان را دیده و ارج می نهیم. در ستایش زن، این خلقت شایسته خدا، همین کافیست که جایگاه او را در بالاترین نقطه زندگی قرار داده و قدر دان زحمات او باشیم.