نظر فردی که میل جنسی زیاد دارد و راهکارهای مشاور –” دائم همه فکر و ذکرم به نیازهای جنسیم متمرکزه، حتی نمی تونم رو درس تمرکز کنم. همیشه خیال پردازی جنسی دارم. با وجود سکس و رابطه جنسی هر روزه باز هم همیشه تشنه رابطه هستم.
اوایل این میل زیاد رو نقطه قوت خودم می دونستم و فکر می کردم نسبت به بقیه مردها برتری بیشتری دارم! ولی حالا که شهوت و افکار جنسی باعث شده از کار و زندگی عقب بیفتم از این وضع راضی نیستم.
میل جنسی زیاد
نگران اینم که نکنه به همسرم خیانت کنم. دیگه واقعا از افکار ناخواسته ای که تو ذهنم درمورد سکس پیش میاد کلافه شدم”
همه ما در فضای مجازی، داروخانه ها و رسانه های مختلف با تبلیغاتی در خصوص داروهای افزایش دهنده میل جنسی و یا درمان های مختلف بی میلی جنسی رو به رو شده ایم.
این در حالی است که آن سوی این جریان یعنی میل جنسی زیاد نیز برای عده زیادی از افراد بخصوص مردان، دردسر ساز و چالش برانگیز شده است.
اما میل جنسی چیست؟
میل یا تمایل جنسی به انگیزه، خواست و علاقه نسبت به موضوعات جنسی اشاره دارد.
در واقع میل جنسی، مقدمه و بخشی از عمل جنسی ( سکس ) است که می تواند به رابطه جنسی با شریک جنسی و یا با خود ( خود ارضایی ) منتهی شود.
میل یا تمایل جنسی بخش غریزی و طبیعی از نیازهای ذاتی انسان است. این نیاز تحت شرایط خاصی با شدت بیشتری احساس می شود.
این شرایط عبارت است از:
- ارتباط با یک شریک جنسی
- خیال پردازی های جنسی
- تنش و محرومیت جنسی طولانی ( میل جنسی که به آن پاسخ داده نشده )
عوارض و مشکلات میل جنسی زیاد چیست؟
میل جنسی زیاد بخصوص برای افراد مجرد یا متاهلینی که با همسر خود از نظر جنسی هماهنگ نیستند می تواند دردسرساز شود.
از جمله دردسرهای احتمالی میل جنسی زیاد می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- از دست دادن اعتماد به نفس و احساس ضعیف النفس بودن بخصوص در موقعیت هایی که علارغم میل باطنی خود تسلیم نیازهای جنسی می شوند.
- افزایش احتمال خیانت یا برقراری روابط مختلف با چند شریک جنسی
- عدم تمرکز و رسیدگی در انجام سایر امور، از جمله تحصیل، کار و..
- مشکلات بین فردی و رفتار نامناسب در مقابل دیگران
- مشکلات قانونی
- پناه بردن به دنیای درونی ( خیال پردازی و انزوا )
- خود ارضایی بیش از حد
- افزایش احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی از جمله ایدز، هپاتیت و..
با عرض سلام
نمیدونم مسیله ای که میخام منو راهنمایی کنید مربوط به این تاپیک هست یا نه؟
من پسری ۲۵ ساله هستم که حدودا از سن ۱۵ سالگی خود ارضایی رو شروع کردم و به صورت های منقطع این کارو ترک و دوباره شروع کردم و الان شرایطم به گونه ای است که انزال خیلی سریع دارم. الان به شرایطی رسیدم که میتونم ازدواج کنم ولی نگرانم که این زودانزالی روی زندگی زناشویی من تاثیر منفی بگذارد و به طلاق بینجامد. سوالی که من دارم این است که این زودانزالی راه درمان دارد و آیا هستند افرادی که توانسته اند مشکل زودانزالی ناشی از خودارضایی خود را درمان کنند؟ چه تکنیکهایی برای این کار وجود دارد؟ این تکنیکها صرفا مربوط به بعد از ازدواج هستند یا الان که مجرد هستم نیز تکنیکی برای رفع این موضوع هست؟ آیا صرف ترک کردن خودارضایی مثلا ب مدت یکسال باعث درمان زودانزالی میشود که مثلا این مدت را صبر کنم و بعد ازدواج کنم؟
با تشکر
با سلام
دوست گرامی شما باید حضوری به سکس تراپ مراجعه کنید چون خودارضایی رو از سن پایین شروع کردید به همین خاطر دچار عارضه زود انزالی شدید و بله درمان وجود دارد و اتفاقا بهتر است قبل از ازدواج درمان صورت گیرد بهتره ابتدا به اورولوزیست مراجعه کنید و بعد هم خوب درمانگر مربوطه چون زود انزالی در مردان باعث کاهش رضایت جنسی در زنان می شود و خوب این شرایط را سخت خواهد کرد .درمان بسته به مدت خودارضایی و مدت ایجاد عارضه می تواند متفاوت باشد منتهی اگر فردی باشید که به توصیه ها گوش دهید و بتوانید پیگیری کنید و احیانا اگر تکالیف درمانی داده شد انجام دهید به هر حال بهبودی صورت خواهد گرفت و جای نگرانی نخواهد بود .به هر حال بعد از ازدواج ممکنه مسائل روحی و روانی هم به مشکل اضافه شود چون وقتی نتوانید همسر را ارضا کنید و رضایت خاطر داشته باشد مشکلاتی شکل می گیرد .در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید.امیدوارم موفق باشید و پیگیری کنید
۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
موفق باشید
با تشکر از پاسختون
کانون مشاوران ایران در شیراز هم مشاور داره که بتونم حضوری مراجعه کنم؟
خیر این مراکز فعلا محدود به تهران هستند
با سلام بهتره به مراکز مشاوره دانشگاهی مراجعه کنید به لحاظ نیروهای ان قسمت و هزینه های ان موفق باشید و امیدوارم مشکل برطرف شود .
با سلام
من حدود یک ماهه عقد کردم.رابطه ام با همسرم سطحی بوده و تا حالا دخول صورت نگرفته.اما چند وقته همسرم تمایل به بیشتر شدن رابطه داره.اما من اصلا نمی تونم با این قضیه تو دوران نامزدی کنار بیام.هم ترس از بارداری ناخواسته دارم(با وجود اطلاع از روش های پیشگیری) و هم رسم و رسومات خانواده ی ما همچین چیزی رو قبول نمی کنه.حتی صحبت کردن راجع به این قضیه به من استرس وارد می کنه و همسرم اینو متوجه نمیشه.واقعا موندم چیکار کنم.این قضیه داره کم کم مشکل ساز میشه بین ما
با سلام .دوست گرامی تصور همسر شما از دخول یعنی ارضای بیشنر در رابطه جنسی خب وقتی می توانید ایشون رو توجیه کنید که برای ارضا روش های دری وجود دارد البته در صورت اگاهی خودتون مطمئن باشید ایشون قانع می شوند .به هر حال اگر بارداری اتفاق بیفتد برای ایشون هم به همان اندازه شما منشا استرس خواهد بود پس نحوه ی صحبت و مطرح کردن سایر روش ها اهمیت دارد گاهی خانم ها از موضعی وارد می شوند که فرد فکر می کند به هیچ وجه امکان اینکه رابطه حتی بعدها وجود داشته باشد نیست و همین سرسختی وجود دارد بنابراین طبق خاصیت ادم ها از چیزی که منع می شوند گرایش بیشتری نسبت به ان پیدا می کنندبه هر حال همسر شما احتمالا اولین رابطه جنسی را می خواهد با شما تجربه کند پس نباید نگران باشید و این منشاداسترس شود بهتره در مورد روش های دیگر دخول حتی دخول با وسایل حفاظتی کنار بیایید .چون برای مردان این مساله اهمیت بسیاری دارد و حتی روابط عاطفی را تحت تاثیر قرار می دهد .امیدوارم خوشبخت باشید و در این زمینه مساله حل شود .
سلام من قبلا نامزد بودم جدا شدم،پرده بکارتمو از دست دادم وقتی فهمیدم ترمیمش کردم،الان برام خواستگار اومده خانوادم موافقا،خودمم راضی هستم اما این جریان خیلی اذیتم میکنه،میترسم نمیدونم بهش بگم این قضیه رو یا نه،خیلی تاثیر روحی بدی روم گذاشته،نمیدونم چیکار کنم تورو خدا کمکم کنید
با سلام .دوست عزیز اگر ترمیم شده و این اتفاق با فردی بوده که نامزد بودید جرمی مرتکب نشدید که بخواهید نگران باشید و اصلا این مساله عنوان نشود چون در دید طرف مقابل تاثیر بدی دارد ولی خوب قزعا از جریان نامزدی شما اطلاع داشرند که خوب کسی که با این وجود به ا دواج تمایل دارد یعنی هر چیزی را پیش بینی کرده است پس دیگر برای شما جایی برای استرس وجود ندارد فقط به خاطر تجربه تلخ قبلی بیشتر دقت کنید و همه جوانب را در نظر بگیرید .و در مورد ر وحیات و خلقیات یکدیگر مطمئن شوید .امیدوارم در زندگی جدید موفق و خوشبخت باشید ب ای کاهش اضطراب هایی که ممکن است در زندگی زناشویی اینده ایجاد مشکل کند می توانید از مشاوره فردی بهره ببرید .موفق باشید و منطقی تصمیم بگیرید
با سلام من پسری هستم ۲۵ ساله دانشجوی دکترا. تا به حال با هیچ دختری ارتباط نداشتم (یکسری محدودیت های اخلاقی مذهبی برای خودم قائل بودم). اما الان شدیدا احساس نیاز به ازدواج دارم هم از لحاظ جنسی و هم از لحاظ روحی ولی هیچ پولی ندارم هیچ درامدی ندارم . تا به حال به طور جدی از کسی خوشم نیومده. چون با اینکه ظاهر رام مهمه ولی نمیخوام با به خاطر ظاهرش رابطه ای رو شروع کنم. نمیدونم چه کنم؟ این مسئله ارتباط با جنس مخالف اونقدر ذهنم رو درگیر کرده که از همه کارام موندم. اصلا دستم به کار نمیره. چه کنم؟ ممنون میشم راهنمایی کنید. لطفا نگید ورز کن و تو جمع باش و از این حرفا چون اگه بخام این روش های کلیشه ای رو انجام بدم بازم به هیچ کارم نمیرسم.
با سلام دوست عزیز قرار نیست کسی به شما بگوید ورز ش کن و یا در جمع باش شما ۳۵ سال دارید و دارای تحصیلات عالیه هستید حتما می دانید که برای ازدواج چه ملاک هایی داشته باشدی و در این احتمالا توانستید حداقل شرایط مالی را برای داشتن همسر داشته باشید ضمن اینکه خیلی از افراد با موقعیت شما زندگی دانشجویی را اغاز می کنند و افراد بسیاری هستند که با این شرایط کنار می ایند و حاضر به زندگی هستند شما در این سن باید بتوانید انتخابی برای ازدواج داشته باشید و فقط مساله نیاز نیست بلکه به هر حال هر فردی به همراهی در زندگی نیاز دارد و خب برای اقایان اینکه طرف مقابل ظاهر دلنشینی داشته باشد اهمیت ویزه ای دارد .این درگیری ها و مشغولیت های شما با هر کاری موقتی رفع خواهد شد مگر اینکه به طور جدی برای ازدواج اقدام کنید .اگر شما در این سن نتوانید مسئولیت یک زندگی را بپذیرید خب قطعا بعدا با سخت گیر شدن و شرایط جامعه نمی توانید انتخاب درستی داشته باشید نباید منتظر معجزه بود بلکه باید اقدام کرد .بهتره برای شروه دنبال منبع درامدی باشید هر چند کم و ساده ولی به هر حال باید از جایی شوع کنید بعد هم توقعتون رو به اندازه شرایطی که دارید پایین بیاورید تا بتوانید با همین شرایط همسری هم کفو خودتون پیدا کنید امیدوارم موفق و خوشبختب باشید
با سلام
ببینید دوست عزیز شما مطرح کردید و خوب و بد منوط به نظر ایشون است که شما رو با این شرایط بپذیرید و یا خیر ؟؟ای کاش قبل از گفتن مطرح می کردید به هر حال برای مردان مساله مهمی است و ممکنه در تصمیم ایندشون موثر باشه هر چند شما صداقت به خرج دادید و در این شکی نیست .ولی اینکه در حادثه ای که مقصر نبوید و طرف مقابل باید درک شرایط رو داشته باشد .شاید گفتنش از سویی خوب است چون بهتره از زبان خودتون بشنوند و اگر قرار است ایشون بعدا این مساله باعث رها کردن و جدایی شود اکنون این اتفاق بیفتد .ولی از سویی گفتن این مساله ممکنه مدام ذهن ایشون رو درگیر صحت و سقم ماجرا کند و پیگیر باشند و کمی بی اعتماد و حتی در طی زندگی باداور شوند هر وقت بحثی پیش بیاید .چون مطرح کردید بهتره منتظر عکس العمل ایشان باشید و نظرشون .به هر حال خیلی از مسائل را نمی شود از قبل قضاوت کرد .موفق باشید