قانون جدید و عدم لزوم ثبت ازدواج های موقت

ازدواج و عقد موقت و برخی قوانین آن

ازدواج موقت که به صیغه نیز معروف است نوعی از ازدواج مرسوم  در مذهب شیعه می باشد ،متعه در لغت از تمتع به معنای لذت و نفع بردن است و ازدواج موقت یا متعه ازدواجی است که در آن طرفین قصد تشکیل زندگی دائم را ندارند و برای مدت زمان مشخص و محدود و با مهریه معلوم تصمیم می‌گیرند زندگی موقتی را تشکیل دهند.

اما درجمعهوری اسلامی ایران و در قانون مدنی ازدواج موقت در قوانین ایران به رسمیت شناخته‌ شده‌است. شرایط و ارکان اساسی نکاح منقطع (ازدواج موقت) عبارت‌اند از شرایط صحت نکاح دائم به اضافه‌ تعیین مدت مشخص و تعیین مهر معین برای زن و موانع ازدواج موقت نیز همان موانع نکاح دائم هستند.

در قانون مدنی کشورمان آمده است در نکاح دختر باکره اعم از منقطع و دائم اجازه‌ پدر یا جد پدری لازم است. در صورت امتناع غیرموجه پدر از دادن اجازه عدم حضور پدر در محل و غیرممکن بودن استیذان دختر می‌تواند با معرفی مرد مورد نظر و شرایط نکاح از دادگاه مدنی خاص درخواست اجازه‌ ازدواج کند.

زن در عقد موقّت نفقه و ارث ندارد، ولى جمعى از فقها گفته اند این در صورتى است که شرط نفقه و ارث نکنند و اگر شرط کنند باید بر طبق آن عمل شود.در عقد موقت پایان مدّت به منزله طلاق است و بلافاصله زن باید عدّه نگه دارد، (هرگاه آمیزش صورت گرفته باشد)برخلاف  عقد دائم.عدم وجود مهریه در ازدواج موقت موجب بطلان عقد است ولی در ازدواج دائم اجباری به مهر نیست و فقط مهرالمثل تعیین می‌شود.

برای خواندن مقاله های بیشتر در رابطه با این موضوع به سایت ازدواج مراجعه کنید

 

منبع:مشاوره-خانواده.com

سوالات متداول

۱ -

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *