موضوع: پشیمانی و حس گناه

سلام. چند وقت پیش من با پسری آشنا شدم که از من خواستگاری کرد. من اول جواب منفی دادم اما اون همش اصرار می کرد. به خاطر اصراراش ازش خواستم با خانوادش جلو بیاد اما اون گفت فعلا شرایطش جور نیست و ازم خواست که اول اجازه بدم با هم آشنا بشیم اما من گفتم از این جور رابطه ها خوشم نمیاد. اونم گفت من اصلا منظورم رابطه دوستی نیست من واقعا شما رو برای زندگی میخوام. اما من همچنان مخالفت میکردم اما اون همچنان پیگیر بود تا اینکه من بهش گفتم لطفا منو برای همیشه فراموش کنید اما اون گفت نمیتونم فراموشت کنم ولی اگه بگی منو نمیخوای برای همیشه از زندگیت میرمو دیگه حتی یه پیام هم بهت نمیدم منم گفتم نمیخوامت و اونم رفت و دیگه پیام نداد. اما من این حرفو از ته قلبم نزدم دوست داشتم باهاش آشنا باشم اما با اطلاع خانواده ها. من حتی با خانوداه امم صحبت کردم اما او گفت بزار شرایطمم جور شه هر دو خانواده رو متقاعد میکنم. من از آخرین پیامی که بهش دادم پشیمون شدم چون با لحن خیلی خیلی خیلی بدی باهاش حرف زدم الان یه هفته از آخرین پیامی که دادم میگذره اونم دیگه پیام نداد اما من یه اشتباه بزرگ کردم و بهش پیم دادم، یه چیزی براش ارسال کردم بعد گفتم ببخشید خواستم برای کسی دیگه بفرستم اشتباهی برای شما فوروارد شده و دوباره عذرخواهی کردم ولی اون با اینکه پیاممو خوند ولی جواب نداد. من میدونم که کار خیلی اشتباهی کردم و همش فکر میکنم که اون الان راجع به من فکر منفی میکنه و فکر میکنه من دختر بدی هستم. خیلی احساس عذاب وجدان میکنم طوری که نمیتونم هیچ کاری انجام بدم. همش میگم ای کاش اون پیامو نداده بودم. احساس میکنم خدا هم به خاطر این کارم از دست من ناراحته چون تا حالا همچین کاری نکرده بودم. خیلی احساس گناه میکنم و احساس میکنم غرورم له شده. خواهش میکنم کمک کنید
برای کسب اطلاعات بیشتر و راهنمایی می توانید با متخصصان ما تماس بگیرید.

نوشته اصلی توسط moshaver

برای هر کسی چنین اتفاقاتی میتونه رخ بده.
پس بیخودی به خودتون فشار عصبی وارد نکنید.
ایشون به حال شرایط ازدواج رو نداشتند پس ارتباط شما منتفی بوده .
بهتره شما هم به جای وابستگی کورکورانه و تحریک دوباره ایشون از این اتفاق درس بگیرید.
انتخاب درست معیارهای ازدواج بسیار مهمه .
اینکه هر شخصی با شما ارتباط برقرار کنه نباید باعث وابستگی شما بشه.
لطف و رحمت خداوند بزگتر از چیزیست که ما تصور میکنیم پس قطعا شمارو بخشیده .
پس لطف خداوندو با رفتارهای خودمون بسنجیم.

ممنون از پاسختون. من تا حالا هیچ رابطه ی خارج از عرفی نداشتم و همیشه سعی کردم با احترام رفتار کنم و حدود رو رعایت کنم. نمیگم آدم مذهبی هستم ولی اعتقادات مذهبی دارم. به خاطر همین هم هست احساس گناه میکنم و هر کاری هم میکنم خوب نمیشم. من اگرم با این آقا حرف زدم به خاطر این بود که ایشون به من پیشنهاد ازدواج دادن نه دوستی ولی من خیلی بد به ایشون جواب منفی دادم. نمیخواستم دل کسی شکسته بشکنه این بود که دوباره پیام دادن که ایشون جوابی ندادن. من نمیخوام که ایشون راجع من فکر منفی بکنن ولی الان همش این تو ذهنم میاد که الان ایشون با این پیام من بدترین تصوراتو راجع به من میکنن و من نمیخوام کسی اینجوری راجع به من فکر کنه چون من واقعا قصد بدی نداشتم اما قبول دارم که اشتباه کردم. بالاتر از همه اینا احساس میکنم خدا دیگه منو مثل قبل دوست نخواهد داشت. میشه یه راهکار عملی بهم بدید که از این حس خلاص شم. ببخشید. ممنون

نوشته اصلی توسط moshaver

اولا چنین موردی بسیار بعیده که ایشون بخواد با یک پیام شما ناراحت بشه .
ولی این رابطه بلاخره قرار بود تمام بشه و ناراحتی اجتناب ناپذیره.
بهتره در این مورد برای فرار از این آشفتگی ذهنی از نوشتن کمک بگیرید .
و هر انچه که به ذهنتون میاد رو بنویسید و چندین بار بخوانید و بعد آتیش زده و از بین ببرید .
بعد از مدتی ذهنتون این موضوع رو فراموش خواهد کرد .

بله. ممنون