آیا اضطراب یک احساس است؟

آیا اضطراب یک احساس است؟ اضطراب احساسی است که ما را آماده می کند تا در موقعیت هایی که تهدیدی را تجربه می کنیم، عمل کنیم.

تعریف اضطراب و تفاوت آن با احساسات

کلمه اضطراب برای اشاره به سایر احساساتی که در مواجهه با یک تهدید واقعی یا فکری به وجود می آیند استفاده می شود.

در این مقاله از کلمه اضطراب برای اشاره به هرگونه واکنشی که قبل از یک تهدید واقعی یا فکری رخ می دهد استفاده می شود.

بسیاری آن را از ترس متمایز می کنند. آنها از کلمه ترس برای اشاره به آنچه می خواهیم اجتناب کنیم استفاده می کنند. با این حال، به محض اینکه به چیزی فکر می کنیم که ما را می ترساند، احساس اضطراب می کنیم. زمانی از کلمه ترس استفاده می کنیم که واکنش ملموس تر و فوری تر باشد.

در مورد اضطراب هم صحبت می کنیم. همچنین زمانی به وجود می آید که ما در حال رنج یا پیش بینی یک موقعیت بسیار تهدید کننده هستیم. سپس به احساس خاصی اشاره می کنیم که در گلو احساس می کنیم.

بی قراری

می توانیم از کلمات دیگری مانند بی قراری، عصبی بودن، ترس و … استفاده کنیم. هر یک معنای خاصی دارد که با جزئیات آنچه را که ما احساس می کنیم منعکس می کند. آنها برای برقراری ارتباط با دیگران مهم هستند. با این حال، همه آنها یک چیز مشترک دارند. آنها واکنش هایی به یک تهدید یا موقعیت خطرناکی هستند که می توانند ما را رنج ببرند.

در نتیجه در روانشناسی از همه آنها به عنوان اضطراب یاد می کنیم. هنگامی که لازم است وارد جزئیات دقیق تر شویم، از کلمات دیگر استفاده می کنیم. در این مقاله ما آنها را مترادف می دانیم.

در نتیجه: ما اضطراب را به عنوان احساسی تعریف می کنیم که به طور خودکار در موقعیت های تهدید یا خطر ایجاد می شود تا ما را برای مبارزه یا فرار آماده کند.

فایده اضطراب

به لطف اضطراب گونه ما توانسته زنده بماند و بسیار قدرتمند شده است. یقیناً ما از آن نیاکانی هستیم که بیشترین اضطراب را قبل از مار و گرگ و … داشتند. از آنجا که آنها به طور مؤثر جنگیدند یا فرار کردند، کسانی که اضطراب کمتری ایجاد کردند طعمه آسان تری بودند.

آزمایش روی احساسات

یکی از آزمایش‌هایی که به وضوح چیستی اضطراب را تعریف می‌کند، آزمایش شاختر و سینگر در دهه ۱۹۶۰ است: به دو گروه از افراد، آدرنالین به یک گروه و دارونما به گروه دیگر داده می‌شود، بدون اینکه به آنها گفته شود که قرار است با آنها چه کند. عبور. نیمی از هر گروه به اتاقی با افراد سرخوش و نیمی دیگر در اتاقی با افراد عصبانی می روند.

در نتیجه، احساساتی که آنها احساس می کنند توسط افراد حاضر در اتاق تعریف می شود. دریافت آدرنالین یا نه تنها بر شدت هیجانی که فرد نشان می دهد تأثیر می گذارد.

نتیجه آزمایش احساس اضطراب

از این آزمایش می توان نتایج زیر گرفت:

1. احساسات بستگی به ارزیابی ذهنی ما از موقعیت دارد، که لزومی ندارد با آنچه می توان به طور عینی انجام داد، منطبق باشد.
2. شدت هیجان بستگی به هیجان عمومی ما دارد.
3. واکنش‌های فیزیولوژیکی که زیربنای بسیاری از احساساتی هستند که ما آن‌ها را متفاوت می‌دانیم، می‌توانند بسیار شبیه یا تقریباً یکسان باشند: (ترس، فوبیا، اضطراب، تنش، نگرانی،…)

خواص احساس اضطراب

اضطراب به عنوان یک احساس دارای ویژگی های زیر است

1. برانگیختگی همراه با آن و ارزیابی هایی که آن را تعریف می کند، خودکار است، یعنی ناخودآگاه. آنها به قانون شرطی سازی کلاسیک پاسخ می دهند (سگ های پاولوف)
2. واکنش بدن آهسته تر از تغییر موقعیت است، سپس آنها فراتر از موقعیتی که باعث آن شده است ادامه می یابند.
3. برانگیختگی یکسان، بسته به تفسیری که در مورد منشأ برانگیختگی انجام می دهیم، می تواند باعث ایجاد احساسات متفاوتی شود. حکمت عامیانه به ما می گوید: عشق و نفرت بسیار نزدیک هستند.

هیجان و اضطراب به عنوان آمادگی برای عمل

خلاصه کردن اینکه یک احساس چیست: در مواجهه با یک موقعیت خاص و مهم که نیاز به پاسخ از سوی ما دارد، یک فعال سازی کلی رخ می دهد و ما به طور همزمان دو ارزیابی انجام می دهیم، یکی در مورد موقعیتی که ظاهر شده است و دیگری در مورد توانایی های خود برای مقابله با آن.

با توجه به این ارزیابی‌ها، ما خود را آماده می‌کنیم تا به روشی خاص عمل کنیم و این آمادگی چیزی است که احساسات ما را ایجاد می‌کند. فعال سازی در همه احساسات مشترک است، ارزیابی ما از موقعیت و نیروهای خود باعث ایجاد احساسات خاص می شود. فعال سازی و ارزیابی هر دو به صورت خودکار، اغلب دور از آگاهی ما و بسیار سریع هستند. می‌توانیم اضطراب را اینگونه تعریف کنیم: این یک واکنش خودکار از بدن ما است تا ما را برای جنگ یا فرار در مواجهه با تهدید یا خطر آماده کند.

حمله یا فرار

وقتی باید از چیزی که ما را تهدید می کند فرار کنیم یا با چیزی که معتقدیم به ما حمله می کند بجنگیم، به پاسخ های قدرتمند و فوری نیاز داریم. در آن زمان است که احساسات به ما کمک می کنند، آنها به عنوان پاسخ های خودکار به وجود می آیند تا ما را برای عمل آماده کنند. اضطراب، اضطراب یا ترس ما را برای یک فرار سریع و مؤثر آماده می کند. خشم ما را برای حمله ویرانگر آماده می کند. این آمادگی می تواند احساسات مختلفی را ایجاد کند که بسیار شبیه به هم هستند: اضطراب، ترس، بی قراری، تنش، نگرانی،…