همه چیز درباره تربیت فرزند

همه چیز درباره تربیت فرزند

” نگران آینده فرزندانم هستم. چطور می توانم فرزندم را از تمام جهات، در سطح عالی تربیت کنم؟”

این سوالی است که خیلی از والدین، بخصوص مادران حتی در دوران بارداری، در گوشه ای از ذهن خود داشته یا آن را با دوستان، خانواده و روانشناس مطرح می کنند.

تربیت فرزند مسئولیت بزرگی است که زن و شوهر در زندگی با آن رو به رو هستد.

موضوعی که با آگاهی و مهارت لازم می تواند به یک تجربه شیرین و موفقیت آمیز تبدیل شود.

فرزندپروری

اینکه پدر و مادر نسبت به تربیت فرزند چه نگرشی دارند تا حد زیادی در نوع برخورد و شیوه تربیتی که اجرا می کنند تاثیرگذار است.

به عنوان مثال والدینی که معتقدند سخت گیری زیاد باعث می شود فرزندشان در آینده قوی بار آید، قوانین سخت گیرانه تری برای تربیت فرزند خود اجرا می کنند.

نگرش والدین نیز تا حد زیادی به  نوع تربیتی که خود در دوران کودکی تجربه کرده اند، وابسته است.

برای نمونه والدینی که کودکی سخت و پررنجی گذرانده اند، ممکن است بخواهند برعکس آنچه که خود تجربه کرده اند را روی فرزندشان پیاده کنند و دغدغه اصلی شان رفاه و راحتی فرزندشان باشد.

حال شما در تربیت فرزندتان تحت تاثیر کدام تجربه و نگرش قرار دارید؟

شیوه های تربیتی که به کار می برید تا چه اندازه آگاهانه و منطقی و تا چه حد تحت تاثیر گذشته خودتان قرار دارد؟

آشنایی با روش های فرزندپروی

اما روش های فرزندپروی به طورکلی به سه دسته تقسیم می شود:

تربیت مستبدانه یا دیکتاتوری

این روش که ترکیبی از سخت گیری زیاد و محبت کم است، فرزندان مجبورند بدون چون چرا و بدون هیچ توضیحی از قوانین والدین خود پیروی و اطاعت کنند.

اگر از این روش تربیتی استفاده می کنید سعی کنید در شیوه تربیتی خود تجدید نظر کنید چرا که فرزندان والدین مستبد، معمولا در مقابل افسردگی و اضطراب آسیب پذیرند و اعتماد به نفس لازم را ندارد.

تربیت آسانگیرانه

این گروه از والدین اعتقادی به تنبیه، وجود قوانین یا حد و مرز نداشته و در مقابل خواسته های فرزند خود نیز همواره سر تسلیم فرو می آورند!

فرزندان حاصل این شیوه تربیتی که چهارچوب و احترام به قوانین را یاد نگرفته اند، در آینده به احتمال بالاتری مرتکب خشونت و مصرف مواد می شوند.

تربیت مقتدرانه

این شیوه که بهترین مدل برای تربیت فرزندتان است ترکیبی از صمیمیت، پاسخگویی و ابراز نظرات و همچنین احترام متقابل بین والدین و فرزندان را شامل می شود.

در این روش والدین فورا تسلیم خواسته های کودک خود نمی شوند در عین حال که بر رفتار کودک خود مدیریت دارند به جای تنبیه محض، از علت و چرایی رعایت احترام و قوانین خانه صحبت می کنند.

تحقیقات نشان داده اند فرزندانی که تربیت مقتدرانه را تجربه کرده اند، در بزرگسالی  به افرادی مستقل، مسئولیت پذیر و صمیمی تبدیل می شوند.